آموزشی چگونگی علاقه‌مند کردن مخاطبین به شخصیت‌های منفی

[Ghasedak.]

کاراکترهایی که مخاطبین از آن ها طرفداری می کنند و برایشان اهمیت قائل می شوند، عنصری ضروری در هر داستان موفق هستند. به وجود آوردن تعادل میان شخصیت های «مثبت» و «منفی» امری بسیار مهم است، و بهترین کاراکترها همیشه چندلایه و چندبُعدی جلوه می کنند. ما انسان ها، موجوداتی پیچیده هستیم، به همین خاطر، اضافه کردن لایه های پیچیدگی به منظور خلق تصویری چندوجهی از شخصیت های داستانی و جذاب ساختن آن ها برای مخاطبین، اهمیت بسیار زیادی دارد.

 

[Ghasedak.]

نویسندگان هنگام خلق کاراکترها یا نوشتن درباره‌ی پیشینه‌ی آن ها، سوالاتی از این دست را از خود می پرسند: چه چیزی این شخصیت را به پیش می برد؟ او چرا این‌گونه رفتار می کند؟ هدف نهایی او چیست؟ هنگام خلق کاراکترها، باید به ویژگی های مثبت آن ها توجه کنیم، اما به هیچ وجه نباید نقص های آن ها را از یاد ببریم.

نویسنده هرچه بیشتر مخاطبین را با دنیای درونی یک شخصیت آشنا کند، آن ها به درکی بهتر از کاراکتر دست می یابند و در نتیجه، بیشتر برای او اهمیت قائل می شوند.

در این مطلب به شکل خلاصه به راهکارها و تکنیک هایی می پردازیم که نویسندگان با استفاده از آن ها، مخاطبین را به کاراکترهای نه چندان دوست‌داشتنیِ خود علاقه‌مند می کنند—چه این کاراکترها، «پروتاگونیست» باشند و چه «شخصیت شرور»، یا هر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

نجات گربه​

این مورد احتمالا شناخته شده ترین روش برای جلب علاقه‌مندیِ مخاطبین است: تکنیکی ساده که در بسیاری از اوقات باعث می شود مخاطبین بلافاصله به کاراکتر علاقه پیدا کنند. در این روش، از طریق نشان دادن کاراکتر در حال انجام کاری محبت‌آمیز و دلسوزانه در همان ابتدای داستان (مانند نجات یک گربه از خطر)، مخاطبین را تشویق به برقراری ارتباط عاطفی با شخصیت می کنیم.

 

[Ghasedak.]

خلق پیشینه‌ای هیجان انگیز​

نوشتن یک داستانِ پیش‌زمینه‌ایِ جذاب، روشی عالی برای عمق بخشیدن به کاراکتر و نشان دادن دلایل او برای کارها و رفتارهایش است. این پیشینه همچنین باید با انگیزه های مربوط به خواسته ها یا نیازهای کاراکتر برای رسیدن به اهدافِ کنونی‌اش در ارتباط باشد. پیشینه ممکن است تراژیک باشد و احساس همدلی را در مخاطبین به وجود آورد، یا پیچیده و شاید اسرارآمیز به نظر برسد و کنجکاوی مخاطبین را برانگیزد—و باعث شود آن ها بخواهند اطلاعات بیشتری را از کاراکتر به دست آورند.

«آقای «هَکت» از نبش خیابان پیچید و در فاصله‌ای اندک، زیر نور میرا، نیمکتش را دید. انگار کسی رویش نشسته بود. این نیمکت، که به احتمال زیاد متعلق به شهرداری یا عمومی بود، مسلما متعلق به شخص او...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

کمک به مخاطبین در برقراری ارتباط با کاراکتر​

مخاطبین باید دلیلی داشته باشند تا کاراکتر را درک کنند و پیوندی عاطفی را با او به وجود آورند. همان‌طور که گفته شد، می توان این کار را با خلق پیشینه انجام داد، یا از طریق افکار درونی شخصیت ها، دیالوگ، یا مراحل مختلف پیرنگ به این هدف دست یافت. واضح است که مخاطبین هرچه بیشتر با کاراکتر همذات‌پنداری کنند، یا حداقل درکی بی واسطه از نیازها و دلایل او داشته باشند، بیشتر احتمال دارد که به این شخصیت علاقه‌مند شوند.

 

[Ghasedak.]

ایجاد تعادل میان ویژگی های پسندیده و ناپسند​

لزوما بد نیست که کاراکتر شما، ویژگی های ناپسند داشته باشد. پروتاگونیست ها و شخصیت های به یاد ماندنیِ زیادی در سراسر ادبیات وجود دارند که مخاطبین ممکن است به شکل کلی با آن ها همذات‌پنداری نکنند یا حتی علاقه‌ای به آن ها نداشته باشند. به عنوان نمونه، «اسکارلت اوهارا» در کتاب «بر باد رفته»، یا «هولدن کالفیلد» در کتاب «ناطور دشت» ممکن است در ابتدا این‌گونه به نظر برسند.

در شرایطی که کاراکتر نقص های متعددی دارد، نویسنده تلاش می کند تا این نقص ها را با ویژگی های مثبت یا معمولی‌تر به تعادل برساند. برای مثال، شخصیت ممکن است خودشیفته و تندخو جلوه کند، اما دلیلش شاید احساس ناامنی و بی اعتمادی باشد که او به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

نشان دادن آسیب‌پذیری کاراکتر​

اهمیت قائل شدن برای افراد آسیب‌پذیر، در سرشت انسان ها است. بسیاری از ما با انسان هایی که متحمل رنج یا آسیب شده اند، ابراز همدردی می کنیم. این آسیب‌پذیری هم ممکن است فیزیکی و جسمی باشد و هم در قالب سختی ها و مشکلات عاطفی خود را نشان دهد. آسیب‌پذیری همچنین با پیشینه‌ی کاراکتر در ارتباط است، و همین‌طور با رفتارهای او در سراسر داستان، و سرانجام، با هدف نهایی.

 

[Ghasedak.]

داشتن هدف های مشخص و باارزش​

اندکی در مورد هدف ها صحبت کردیم، اما خلق هدفی کلی برای کاراکتر (یا چندین هدف در طول مسیر)، راهی عالی برای تشویق مخاطبین به حمایت از او و جلب علاقه‌مندی آن ها است. با این حال، توجه به این نکته مهم است که انگیزه های کاراکترها حتی اگر چندان قابل همذات‌پنداری به نظر نرسند، باید به شکل آشکار و دقیق برای مخاطبین به تصویر کشیده شوند.

«این مسافر همچنین از وضع بهداشت حومه‌ی شهر و نام بیماری هایی که در آن نواحی شیوع داشت، می پرسید و می خواست بداند آیا مرض مسری و مهلکی مثل وبا و آبله و امثال آن در میان اهالی دیده می شود یا نه. از دقت و توجهی که در پرسش از این مسائل به کار می برد، معلوم می شد که منظورش تنها ارضای حس کنجکاویِ معمول نیست. در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

استفاده مناسب از «آرک شخصیت»​

نویسنده در سراسر داستان می تواند مسیر رشد کاراکترها را به نمایش بگذارد. این نکته فقط در مورد پروتاگونیست صدق نمی کند—حتی شخصیت های شرور نیز می توانند احساسی مشخص نسبت به رفتارهای خود داشته، یا حداقل از تأثیرات و پیامدهای آن آگاه باشند. شخصیت های شرورِ برجسته همچنین، جنبه هایی مثبت در وجود خود دارند، به همراه منطق و دلایلی آشکار برای افکار و رفتار شرورانه‌ی خود. استفاده مناسب از «آرک شخصیت» باعث می شود مخاطبین به مسیر رشد کاراکترها (تغییرات صورت گرفته در آن ها، و درس هایی که آموخته‌اند) اهمت بدهند.

 

[Ghasedak.]

خلق نقص های باورپذیر​

هیچ‌کس در زندگی واقعی، کامل و بی نقص نیست. این نکته در دنیای داستان ها نیز صدق می کند. حتی اگر به نظر می رسد یک کاراکتر در ظاهر همه چیز دارد، می توان نقص های او را در زیر سطح رویدادها به تصویر کشید. حتی شاید بهتر باشد که نویسنده، کاراکتر را از نقص ها و ضعف هایش آگاه کند. ما به عنوان مخاطب با این کاستی ها ارتباط برقرار می کنیم چون همگی نقص های مختص به خودمان را داریم.

جلب علاقه‌مندی مخاطبین نسبت به کاراکترها، امری حیاتی برای داستان شما است. کاراکتر حتی اگر منفور و دارای نقص های فراوان باشد، همان‌طور که با هم مرور کردیم، راه هایی وجود دارد که از طریق آن ها می توانیم مخاطبین را به او علاقه‌مند کنیم، یا حداقل به مخاطبین نشان دهیم چرا این شخصیت، به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.