مباحث متفرقه آشنایی با عنصر «محیط» در نویسندگی

[Ghasedak.]

برخی داستان های ماندگار به دلیل کاراکترهای چندوجهی و الهام‌بخش، یا تِم های تفکربرانگیز و تأثیرگذارِ خود در خاطر ما می مانند؛ اما گاهی اوقات، چیزی که بیش از همه‌ی جنبه های دیگرِ داستان مورد علاقه‌مان در ذهنمان ثبت می شود، «محیط» و دنیایی است که روایت در آن رقم می خورد—جایی قابل‌لمس، احساس‌برانگیز، و آشنا که درست به اندازه‌ی جهان پیرامون خودمان، واقعی جلوه می کند.

 

[Ghasedak.]

«محیط» در ادبیات چیست؟​

«محیط» در نویسندگی، به مکان فیزیکی و جغرافیاییِ رویدادهای داستان اشاره دارد؛ عنصری که به شکلی اجتناب‌ناپذیر بر جنبه های مختلف زندگی کاراکترها تأثیر می گذارد. به وجود آوردن احساسی متمایز و قدرتمند از «محیط»، باعث می شود داستان برای مخاطبین قابل‌باورتر به نظر برسد.

 

[Ghasedak.]

چرا «محیط» در داستان‌نویسی مهم است؟​

محل رقم خوردن رویدادهای روایت و تأثیر آن بر رفتار کاراکترها، نقشی حیاتی را در میزان باورپذیری داستان برای مخاطبین ایفا می کند. نویسنده ممکن است برای خلق پروتاگونیست هایی پویا، آنتاگونیست هایی جذاب، و «آرک های» روایی هیجان‌انگیز، تلاش بسیار زیادی کند، اما بدون احساسی قدرتمند از «محیط»، داستان با پیشروی روایت به احتمال بسیار زیاد انسجام خود را از دست خواهد داد.

واضح است که تغییر «محیطِ» یک داستان یا صحنه‌ی در حال روایت، چیزی بسیار فراتر از صرفا تغییر در پس‌زمینه و چشم‌انداز مناظرِ آن داستان است. روایتی یکسان در دو «محیط» مختلف، به عنوان نمونه پاریس در قرن هجدهم و توکیو در قرن بیست و یکم، به شکلی کاملا متفاوت رقم...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

محیط واقعی در مقابل محیط خیالی​

استفاده از مکانی واقعی در داستان، مزیت هایی مشخص دارد؛ نویسنده می تواند از این مکان بازدید کند، نقشه‌ی آن را مورد بررسی قرار دهد و به شکل کلی، تجربه‌ای واقعی و قابل‌لمس را از آن به دست آورد. در طرف مقابل، اگر نویسنده هنگام تصویر کردنِ یک مکان واقعی دچار اشتباه شود، مخاطبین به سادگی متوجه آن اشتباه خواهند شد.

به علاوه، هنگام خلق «محیط های» واقعی، مهم است که به تمام وجوه آن توجه داشته باشیم، به‌خصوص در مورد مکان هایی که یا در آن حضور نداشته‌ایم یا زمان اندکی را سپری کرده‌ایم. به عنوان نمونه، اگر شهر پاریس در داستان ما چیزی بیشتر از بازارهای گل‌فروشی و نوازندگان آکاردئون و کلاه های گِردِ فرانسوی نباشد، مخاطبینی که با تمامیتِ این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

توصیه‌هایی برای خلق «محیط»​

واقعی یا خیالی، تاریخی یا معاصر، «محیط» باید از صفحات کتاب بیرون آید و رنگ زندگی به خود بگیرد. نویسندگان هنگام خلق عنصر «محیط» در اثر خود، تلاش می کنند توصیه های زیر را در خاطر داشته باشند.

 

[Ghasedak.]

وفاداری به واقعیت​

اگر «محیط» داستان قرار است مکانی واقعی باشد، نویسنده باید تلاش کند تجربه‌ای بی‌واسطه را از آن به دست آورد. اگر سفر به آن مکان برای نویسنده ممکن نیست، می توان از منابع دیگر—همچون عکس و ویدیو—برای به دست آوردن درکی بهتر از آن محیط استفاده کرد.

یکی از مهم‌ترین نکات هنگام خلق یک «محیط» جدید و خیالی، میزان باورپذیری آن برای مخاطبین است. برای انجام این کار می توان از ویژگی های مکان های واقعی الهام گرفت. به عنوان نمونه، «نیل گیمن» در داستان «کتاب گورستان»، محیط خیالی روایت خود را با الهام گرفتن از گورستان های مختلف که در طول سفرهایش مشاهده کرده بود، به وجود آورد. استفاده از این ویژگی های واقعی و باورپذیر و به‌کارگیریِ آن ها...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ghasedak.]

توجه به جزئیات​

گاهی اوقات، تصویری کوچک اما واضح می تواند جهانی بسیار بزرگتر را در ذهن نقش کند. اگر در حال نوشتن درباره‌ی یک روستای خیالی هستیم، علاوه بر پرداختن به راه های سنگفرش‌شده و خانه های قدیمی، می توان به جزئیات بیشتری پرداخت: این‌که سنگ ها چگونه با گذر زمان دچار فرسایش شده‌اند‌ یا قسمتی از رنگ یک خانه به چه شکل از بین رفته است. در برخی موارد، تمرکز بر یک تصویر یا لحظه‌ی مشخص باعث می شود جهان پیرامون آن، واقعی‌تر به نظر برسد.

 

[Ghasedak.]

استفاده از نماد و استعاره​

«محیطِ» داستان ما، چه نقشِ سمبلیکی را در پیرنگ اثر ایفا می کند؟ هم از محیط کلی و هم از بخش های کوچکتر در آن می توان برای انتقال پیامی سمبلیک به مخاطبین استفاده کرد (نویسندگان رمان های «گوتیک» در انجام این کار مهارت زیادی دارند). به روش های مختلف می توانیم از چشم‌اندازهای «محیط» در داستان خود بهره ببریم تا از طریق نمادها و استعاره ها، غنای بیشتری به تِم اثر ببخشیم.

به عنوان نمونه، کتاب «بلندی های بادگیر» اثر «امیلی برونته» که یکی از مشهورترین رمان های «گوتیک» به شمار می آید، از طریق خلق احساسی قدرتمند و تأثیرگذار از «محیط»، به پیرنگ، کاراکترها، و تِم های داستان عمق بیشتری اضافه می کند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.