متون و دلنوشته‌ها ▸|فَـگار|◂

[13.1.20]

دلتنگی یعنی ایستادن کنار پنجره
زل زدن به کوچه‌ای خالی و فکر کردن به
عطری که به مشام نمی‌رسد،
آغوشی که حس‌ نمی‌شود،
نگاهی که دیده نمی‌شود،
صدایی که به گوش نمی‌رسد
و اتفاقی که هیچ وقت رخ نخواهد داد!

 

[13.1.20]

صدایت روی بوی بهار نارنج می‌لغزد، از جنس همان می‌شود. صدایت در بهار، بهار است.
صدایت در زمستان بهار است!
حرف بزن من تا ابد، به صدایت گوش می‌دهم؛ تا نقطه‌ای شوم در خطِ کاتبی که صدایِ تو‌ را می‌نویسد.

 

[13.1.20]

من برای دوست داشتنت، به دليل احتياج ندارم.
همين‌كه بارون می‌زنه،
همين‌كه يه جايی توی دلم خالی می‌شه،
همين‌كه يه زخم كهنه روی قلبم دهن باز می‌كنه؛
يعنی به تو فكر می‌كنم.
وقتی هوا می‌گيره، وقتی بارون می‌باره!

 

[13.1.20]

نميشه هميشه عقلانى فكر كرد، يا هميشه احساسى تصميم گرفت.
شرايط همه چيز رو تغيير ميده.
يه موقع حاضر نيستی كوچيک ترين اشتباهى ازت سر بزنه؛ يه وقت هايى هم هست كه حاضری بيوفتی تو چاه كسى كه هميشه در حقت اشتباه كرده.
ميدونى؟ علاقه خيلى مهمه.
من به همه حق ميدم اگه آخرش، برگردن به آغوش كسى كه لياقتشون رو نداره...!

 

[13.1.20]

کاش بدانی
دوست داشتنت خورشید نیس
که لحظه ای بیاید و لحظه ای برود
ماه نیست
که یک شب باشد و یک شب نباشد
ستاره نیست
که شبی پر شور باشد و شبی کم فروغ
باران نیست
که گاه شدت گیرد و گاه نم نم ببارد
مثل نفس می ماند،
همیشه با من است.

 

[13.1.20]

چنان تنهایی وحشتناکی احساس می‌کردم که خیال خودکشی به سرم زد. چیزی که جلویم را گرفت، این فکر بود که هیچکس، مطلقا هیچکس از مرگم متاثر نخواهد شد و من در مرگ خیلی تنها‌ تر از زندگی خواهم بود.
#ژان_پل_سارتر