محبوب مجموعه دلنوشته‌‌های این گفته‌ ها ژاژ نیستند | غزل زندی کاربر انجمن یک رمان

[Zandix]

جنب جوی زندگی گرد هم نشسته بودیم؛ پایم را در آب بردم تا خنکی را حس کنم.
همه از مقصد می‌گفتند و هر یک منتظر قایقی بودند. پرسیدم:«حتما باید سوار شد؟ بمانم چه؟»
دخترکی پاسخ داد:« می‌توانی سوار نشوی، امّا وقتی طغیان رود شروع شد بدون قایق می‌مانی. اینگونه اگر توانستی پس از طوفان را ببینی، جریان آب، ساحلِ مقصد را برای تو انتخاب می‌کند. پارو زدن هم برای ما آسان نیست امّا خشکی مقصد از همین نقطه پیداست.»

 

[Zandix]

کتاب قانون اساسی زندگیمان را که نوشته؟ چرا بند بندش با ما می‌جنگد؟ جالب است، این بند را بخوان:«حال را از دست بده، شاید آینده ای به دست آوردی.»
آری، آینده‌ای که حتی مطمئن نیستیم وجود دارد یا فقط امید واهی است!

***​

ذهن انسان‌ چیز عجیبی‌است. خسته که بشود، فقط خدا می‌داند که چگونه و چه زمانی خستگی‌اش از بین می‌رود.
قوم ما، سال‌هاست که اندیشه‌اش فگار شده و متوالی داد می‌کشد: «کسی نیست به داد ما برسد؟»

 

[Zandix]

کسی حال دل ما را نپرسید؛
اگر هم می‌پرسیدند، ما بلد نبودیم توصیف حال بدمان را بکنیم،
فقط می‌گفتیم: «خوبم.»
و چه دروغی دردناک‌تر از این؟
به راستی چه دروغگوهای چیره‌ای در خود پرورش دادیم.

 

[Zandix]

ما انسان‌ها چه خوشبین بودیم که کلمه «تیر خلاص» را آفریدیم. چه اندیشه‌ای در سرمان بود که فکر کردیم با یک شلیک خلاص می‌شویم؟
همش می‌گویند این درد آخر است و تمام! پس چرا اکنون همه‌مان به تیر بسته شده‌ایم؟ فقط بگوید پس «خلاص» اسم کدام تیر است؟

***​

دوست داری بدانی یک نویسنده چگونه تشکیل می‌شود؟
یک انسان، یک قلم و غمگین‌ترین لحظه‌ای که تا ابد ادامه دارد.

 

[Zandix]

تنهایی راه رفتن برای من سخت نیست؛ اینکه انعکاس خودم را در شیشه مغازه‌ها همراه تنهای دیگر می‌بینم سخت است.
نه من میل سخنم است، نه او میل شکست سکوتش.

***​

می‌بینم قلبم خیلی برای پس زدن احساسات مشتاق است! آنقدر ذوق و شوق از جنس سنگ بودن دارد که با دست خط شکسته و بزرگ روی درش نوشته: «اینجا هیچ خبری نیست، اشتباه آمده‌اید!»

 

[Zandix]

همه‌‌مان به یک اندازه بیشعوریم؛ دل می‌شکنیم، دروغ می‌گوییم، نافرمانی می‌کنیم. در این میدان، تنها کسی باشعور نامیده می‌شوند که بداند و ادراک کند که چه اندازه بیشعور است. همین برای اثباتش کافی‌است.

***​

نبودنت برای من درست مثل نبودن انسان روی کره زمین است؛
هیچ فرقی به حالش ندارد، چه بسا به نفع‌اش هم هست!

 

[Zandix]

زمان کودکی، همیشه برایم سوال بود:« افسردگی چه حسی دارد؟»‌
وقتی بالغ‌تر و بزرگ‌تر شدم، دریافتم که اصلاً مشکل اینجا است که هیچ حسی ندارد!

***​

اگر رفتن‌ات، می‌خواهد حقیقت تلخ دنیا را نشان دهد؛
پس انتخاب من این است که تا آخر عمرم غرق در دنیایی دروغین بمانم و حقیقت را نفهمم!

 

[Zandix]

چه چین‌و چروک، و شکستگی‌هایی که بجای صورتمان، بر روی روح و قلبمان افتاد.

***​

برای عاقل شدن، باید مرحله‌ای به نام دیوانگی را گذراند.

***​

ای آن‌کس که هیچ وقت برایم وجود نداشته‌ای، منتظرم، آخر کی می‌آیی؟
با اینکه نمی‌شناسمت، دلم برایت یک ذره شده.

 

[Zandix]

آنقدر دردها ضمیمه روحمان شده، که دیگر برایمان هر شادی‌ سطحی‌است.
گاه و بی‌گاه خنده‌ای میکنیم از جنس دروغ. کاش این غم هم جنس‌اش ماننده خنده‌هایمان بود.

***​

برای اندیشیدن گاهاً غم نیاز است
و تامل، جلابخش تغییر روح غمگین.

 

[Zandix]

کلمات، جوهر وجود آدمی‌ست.
تو با آنها خیزش عشق میکنی،
یا خشاب اسلحه‌ات را پُر؟

***​

ما انسان‌ها طبیعت عجیبی داریم؛ تا در غم غوطه‌ور نشویم، معنی عشق، آرامش، شادی و حتی معنی واقعی زندگی را نمی‌فهمیم.