مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[Es_shima]

ما که خواستیم که جهان را بدویم اما نشد...
که بدون پول، عشق و رویا بخریم اما نشد...

 

[زینب میشی]

دیدگانم خسته شد بر در کجایی نازنین؟

ای رفیق نیمه راهم دلبرم ای مه جبین

 

[Es_shima]

نشد جهان من قشنگ، که خسته ام من
امیدپرواز نیست که پیله بسته ام من

 

[زینب میشی]

نازنین بی تو مرا نیست نفس

بی تو شیرینم مرا هست قفس

 

[زینب میشی]

سوت و کور است حال من بی تو عزیز

به کجا رفته که نیستی نازنین؟

 

[Es_shima]

نبوده هیچ خوب و وضع ما همین ز ابتداست...
که گاه ماهی بوده‌ایم! همین دلیل ابتلاست.

غصه که به عصب رسد؛ شروع تلخ قصه‌هاست
شروع که خوب نبوده! خودش دلیل انتهاست

 

[زینب میشی]

تو کجایی تا بگویم قصه ای

از چه رو رخ با نقابی بسته ای؟

 

[Es_shima]

یک حقیقت گویمت آرام، نگویش پیش غیر
مرده‌ام دیگر نگرد دنبال من یا چیزِ خیر

 

[زینب میشی]

راه خود بازم خطا رفتم خدا

تو کجایی بگیری دستم از این ناکجا

 

[Faranak]

از شرم و حیا زبانم نمی‌چرخد
محرم رویا ها چرا چنین می‌گوید؟!