روی سایت مجموعه دلنوشته‌های معشوق آسمان | Melina کاربر انجمن یک رمان

[mel mel]

«به نام پروردگار آسمان و زمین»​

نام مجموعه: معشوق آسمان
نام نویسنده: Melina(مبینا.ج)
نام ویراستار: مبینا زارع مویدی
تگ: محبوب
مقدمه:
این فاصله، رادعی بین آن دو عاشق است.
آسمان و زمین عاشقانه یکدیگر را می‌پرستند؛ گویا برای آسمان، زمین مبعود است و برای زمین، آسمان. فاصله‌ای که میان آن‌هاست، آسمان را به گریستن وا می‌دارد و زمین از قطرات اشک او، مجنون و شیدا می‌شود. آن‌ها، همچنان پس از قرن‌ها دلباخته یکدیگرند و در این فاصله، سوختند و ساختند اما هرگز از تعشقشان دست نکشیدند.


توجه: این دلنوشته مختص رمان «ایزد بانوی زمین» که بنده نوشتمش و در انجمن درحال ‌تایپ است می‌باشد و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.FANAYI]

•| بسم رب القلم |•

آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...



نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران"

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[mel mel]

***
به که گویم قلبم بیمار توست؟
به که گویم عشقم از آن توست؟
چو لبانم درد کشند
از بیان کلمه‌ی‌ عشق
تو نرو از میان خاطرات گمشده و پست‌سرشت.​

 

[mel mel]

***
نگریستن به بافته‌های درهم تنیده‌ی گیسوانت،
شده رویای چندساله‌ام.
نگر مجذوب کننده‌ات
شده م**س.ت‌آور من!
دگر طاقت ندارد این دل ز دوری تو
گر میایی؛
خود را هلاک کنم در این شب مهتابی​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[mel mel]

***
آوازه‌ی زمین به گوش فلک رسیده
و آسمان می‌گرید از شوق در آ*غوش کشیدن معشوق؛
اما مگر دست این دو عاشق به یکدیگر می‌رسد؟
مگر خورشید به ماه رسید که این دو رسند؟​

 

[mel mel]

***
ذهنم، آغشته شده
از فکر تو!
محبوس شدم
در خاطرات
ز تو​

 

[mel mel]

***
در به در گشتم به دنبالت،
نبودی
قدم به قدم شمردم ردِ کفش‌هایت را
نبودی
بو کشیدم چو حیوانی وحشی،
نبودی
گریستم بلکه خود بیایی
نیامدی​

 

[mel mel]

***
انباشته‌ی فکر و خیالم ز تو
بُرده مرا به جنون و جهالت
تپش تند و ریتم‌دار قلبم،
ساخته مرا عاشق و مجنونت!​

 

[mel mel]

***
دوای این درد چیست که جان می‌دهد و جان می‌گیرد؟!
کنون که پی بردم راه تیمار کردنم چیست. کجا بیابم عشق گم گشته‌ام را اِی زاده‌ی نجیب؟!​

 

[mel mel]

***
این گرداب آسمانی، ز طوفان عشق بیمار است
و زمین، ز عاشقانه‌های فلکِ دوردست.​