روی سایت مجموعه دلنوشته‌های حس‌خلأ | *TaKi* کاربر انجمن یک رمان

[nasi_ag]

***
خنجری را با تمام قوا به قلبم فرو می‌کنند؛
امّا باز هم می‌زند.
با ناله می‌گویم چرا نمی‌ایستی؟!
می‌گوید هنوز درد خنجر روزگار مانده.

 

[nasi_ag]

***
مانند ابر باش!
او هروقت دلش می‌گیرد...
با گریه خود را خالی می‌کند؛
ساعت ‌هم برایش مهم نیست!

 

[nasi_ag]

***
چه روزگاری شده...
دیگر هیچ حسی
در اطرافم حس نمی‌شود!
چرا؟!
آخر مگر پول می‌گذارد،
احساسی خالصانه بماند!

 

[nasi_ag]

***
چه کسی می‌گوید،
عشق پاک‌ترین احساس است؟!
هیچ احساسی پاک نیست؛
جز...
حس والدین نسبت به فرزند!
بقیه تماماً بعد از مدتی دود می‌شوند
و به میان گاز‌ها پخش!

 

[nasi_ag]

***
چه سخت است
وقتی قلبت برایش
از سینه جدا می‌شود؛
ولیکن...
او سرش با معشوقه جدید
گرم است!

 

[nasi_ag]

***
چشمانت را ببند...
زیر بارانی که می‌شوید،
غم‌های دلت را...
راه برو!
شاید به یاد بیاوری،
اتفاقات گذشته را!

 

[nasi_ag]

***
چه آسان از حسی سخن می‌گویی
که خیلی‌ها را از پا در آورد!
چه آسان به قلب عاشق
رو به رویت می‌خندی... .
چه آسان به آتش می‌کشی،
احساسات را!
این است بازی تو؟
پس خشم خدا چه؟!
فکر کرده‌ای؟
یا به آه آن قلب پاک؟!

 

[nasi_ag]

***
می‌گوید شوخی نیست،
می‌خواهد برود!
آخر کجای زندگی‌اش بودم؟!
اصلاً بودم؟
چرا تأمل به قلب کوچکم نکرد؛
حتّی به آه جان سوز قلبم هم فکر نکرد؟!
چه کنم؟
گریه؟
فریاد؟
یا سکوت؟!

 

[nasi_ag]

***
سکوت می‌کنم مانند همیشه!
چشمانم را می‌بندم،
تمام می‌کنم فکر کردن را...
و حال آرام‌آرام اشک‌هایم می‌شوند جاری!

 

[nasi_ag]

***
این است،
روزگاری که از او حرف می‌زنند؟!
پس کو شادی‌اش؟
چرا این‌قدر زود گذر؟!
باشد تمام می‌کنم...
همه‌ی داستان‌های باز مانده را!