کامل شده مجموعه دلنوشته‌های کاش بود! | bahareh.s کاربر انجمن یک رمان

[bahareh.s]

نام مجموعه: کاش بود
نام نویسنده: bahareh.s (بهاره.ص)
تگ: محبوب
ویراستار: hvězdný stín
مقدمه:
سکوتم در و دیوار را به صدا درآورده
هر یک می‌گویند حرف بزن
اما...
کاش او بود و می‌دید...
اویی که در آینه نگاهش خشکیده،
کز کرده به دیوار و نگاهش مثل سابق نیست... .​

 

[GHAZAL NAROUEI]

•| بسم رب القلم |•


آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند..

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
"قوانین بخش...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[bahareh.s]

***
دلم می‌خواهد دوستت داشته باشم
اما...
هروقت به تو فکر می‌کنم، به خودِ خودِ تو
حالم به هم می‌خورد!
از وجودت، از بودنت؛ از بودنی که
جز جسمت نبود...
جسمت این‌جاست...
اما، خودت میان انبوهی از درد
رها شده‌ای
مرده‌ای
زیر انبوهی از خود نبودنت... .

​

 

[bahareh.s]

***
بگویید کسی صدایم بزند
از افکارم بیرونم بکشد و با
روی گشاده به صورتم لبخند بزند
نه مثل تمام زمان‌هایی که
دلتنگ صدا نزدنشان می‌شوم!

 

[bahareh.s]

***
حواسم پرت می‌شود...
پرت همانی که روزی برای من بود
مال من بود، خودِ من بود...
کاش بود و می‌دید
این رفتنش بد به دلِ تنگِ ما
چنگ می‌اندازد!

 

[bahareh.s]

***
دلم تنگ است!
دلم تنگ وجود اویی است که
درونم خوابیده...
بیدار است، اما مُهر سکوتی بر لبانش خورده که
تفاوتی میان خواب و بیداری‌اش نمی‌اندازد
دلم اویی را می‌خواهد که از درونم آمده،
اویی که حالا سکوتش با مُرده برایم فرقی نمی‌آورد... .

 

[bahareh.s]

***
نگاهم، خراش انداخت
حتی به دل آینه هم غم داد
سوالی گنگ میان افکارم
مرا دوباره به آغوش تنهایی بسپُرد.

 

[bahareh.s]

***
حسرت دیدار توست در دلم
می‌کشم رسم لخندت را روی آینه
درست روبه‌روی لب‌هایم با انگشتانی جوهری
در آینه...
می‌کشم لبخندی ترک نخورده را
واقعی و شفاف
اما، این بار حداقل
نمی‌شوید؛ آن لبخند را اشک از روی
لب‌هایم باز!

 

[bahareh.s]

***
دلم آن چشم‌ها را می‌خواهد!
دیدن دوباره‌ی آن دو گوی
بیشتر عذاب نداشتنت را زیاد می‌کند!
غمت در دلم حس می‌شود.
کجایم؟ کجایم که مشخص است که این من جدید
آن من قدیم نیست
کجا گم کردم نشانم؟ کجاست آن نشانی که خاموش می‌کند
درد درونم را!؟

 

[bahareh.s]

***
خطی عمود میان افکارم می‌اندازم
خویش را ندارم
گمش کرده‌ام!
میان خودم...
خودی که خود نیست
یکی دیگر است
تنها، نفس می‌کشد
رسم لبخند یادش رفته انگار
وجودش هست اما، درونش تاریک و
پر از نبودنش است!