- تاریخ ثبت‌نام
- 18/11/18
- ارسالی‌ها
- 31
- پسندها
- 159
- امتیازها
- 490
- مدال‌ها
- 1
سطح
1
- نویسنده موضوع
- #1
«تنها عنصری که داستان به واسطه آن رو به جلو حرکت می‌کند، کشمش است.»
این چیزی است که رابرت مک‌کی آن را قانون کشمکش و حاکم بر داستان می‌داند.
جزییاتی مانند فضای داستان، سرشتارها (سرشتار = شخصیت، کاراکتر)، و رخ‌دادهای پیرنگ، همگی به خواننده درک می‌دهند، اما بنا به نظر رابرت مک‌کی، کشمکش روان داستان است. هر شکلی از داستان، هر ژانر رمان یا داستان کوتاه، نیاز به کشمکش دارد.
جنت باروی در کتاب خود، قصه‌نویسی، ذکر می‌کند: «تنها دردسر، مایه جذابیت است.» این مسئله کمی طعنه‌آمیز است که ما در زندگی واقعی، در برابر دردسر مقاومت کرده و از کشمکش طفره می‌رویم، اما خوانندگان هر داستانی برای کشمش اشتیاق دارند.
نخستین باری که یک نویسنده با ایده قرار دادن سرشتار خود در یک کشمکش مواجه می‌شود این مسئله اغلب...
این چیزی است که رابرت مک‌کی آن را قانون کشمکش و حاکم بر داستان می‌داند.
جزییاتی مانند فضای داستان، سرشتارها (سرشتار = شخصیت، کاراکتر)، و رخ‌دادهای پیرنگ، همگی به خواننده درک می‌دهند، اما بنا به نظر رابرت مک‌کی، کشمکش روان داستان است. هر شکلی از داستان، هر ژانر رمان یا داستان کوتاه، نیاز به کشمکش دارد.
جنت باروی در کتاب خود، قصه‌نویسی، ذکر می‌کند: «تنها دردسر، مایه جذابیت است.» این مسئله کمی طعنه‌آمیز است که ما در زندگی واقعی، در برابر دردسر مقاومت کرده و از کشمکش طفره می‌رویم، اما خوانندگان هر داستانی برای کشمش اشتیاق دارند.
نخستین باری که یک نویسنده با ایده قرار دادن سرشتار خود در یک کشمکش مواجه می‌شود این مسئله اغلب...
آخرین ویرایش
