بخش سوم: هرجور که به قضیه نگاه کنین، تلاش تیپ یکها برای اینکه جهان رو کامل کنن غیرممکنه، چون که همیشه یه جا کمبودهایی داره و به قول معروف تختخوابی نامرتب دیده میشه.
بخش چهارم: با توجه به جریان تفسیرهای منفیای که منتقد درونی تیپ یکها همیشه علیه خودشون مطرح میکنه، باید گفت که اونا انتقادپذیر نیستن. تیپ یکها در حالی که نسبت به انتقاد بسیار حساسن وقتی به اونها بگید که از بقیه زیاد انتقاد میکنن شوکه میشن و با خودشون میگن: جدی میگید!؟
بخش پنجم: معتقدن فلاکت و بدبختی موجب فلاکت و بدبختی بیشتر میشه. اونا از اینکه شخص دیگهای رو پیدا کنن و از اون به خاطر انجام کار نادرست یا رفتار نامعقول انتقاد کنن احساس آرامش میکنن. چون از نگاه اونا این کار میدان بازی رو متعادل میکنه: «خدای من! شخص دیگهای به غیر از من هم نواقص و کاستیهایی داره».