منتخب مجموعه اشعار سودای جان | دیاناس کاربر انجمن یک رمان

[ماهی قرمز؛]

شده عاشق بشوی زین پس این عشق، چنین؟
خم شوی، ضجه زنی، ناله کنی، همچو جنین
کل خود، چشم و جهانت، بشوی زار و حزین
عشق این است نگارا، همین‌قدر غمین​

 

[ماهی قرمز؛]

روی ماهت را بدین سان من به سرقت برده‌ام
این‌چنین بی‌عاقبت دل را به نامت کرده‌ام
پشت گوش انداز، رو به حالم خنده کن
وانفس! وضعم ببین در دل چه بی‌کَس مرده‌ام​

 

[ماهی قرمز؛]

می‌رفت ز قلب شوقی با طعن و ملامت‌ها
این عشق چنین بوده پر لعن و سیاست‌ها
گیرم که تضاد است پی و شاخ رسایش
رسوا شده‌ام در خود پی جهل و جلافت‌ها​

 

[ماهی قرمز؛]

مرحبا بیت‌المقدس را تو رسوا کرده‌ای
این‌چنین پر ناز و خرم دل مداوا کرده‌ای
عشق عقلم را ببین رویای قلبم را ببین
ای دریغا! گفته بودم عشق نجوا کرده‌ای​

 

[ماهی قرمز؛]

دلا عاشق شدم واهی، سرایم بوی تنهایی
دلش سنگ دوعالم بود، فغانم بوی رسوایی
بدید عشق و دلم هر دم، برفت از دست رنجورم
دلم آفت به جانش زد، خدا قدری شکیبایی​

 

[ماهی قرمز؛]

خواهم به نام بوسه عاشق کنم دلت را
دردی به دل ندارم جز سرخیِ لبت را
دل را به وعده‌ای خام بگذارمش به گوشه
قدری به رحم آی و تقدیم کن خودت را​

 

[ماهی قرمز؛]

داغ بستم به جگر از روی ماهت جسته‌ام
پر نفس من بی‌نفس از این شقاوت خسته‌ام
چشم هایم بی‌فروغ و عاجز و زار و نزار
وای از این دل این‌چنین از قلب خود دل بسته‌ام​

 

[ماهی قرمز؛]

قلب را آغوش یار آرام می‌سازد نرو
بی‌دلیل جان را ز تن از بیخ می‌بازد نرو
دست سردت را به روی گونه‌ام بگذار و آی
گر روی این دل به سوی مرگ می‌تازد نرو​

 

[ماهی قرمز؛]

مرا می‌خواهی و تَرکِ دلم گویی برایت الزامیست؟
مرا قدری به دل بنشان تهِ این راه ناکامیست
خبر آمد دلت شوق و امید ترک منزل کرد
کمی کوتاه بيا جانم فغانم بوی رسواییست​

 

[ماهی قرمز؛]

صیاد عجب تور پرآوازه و سختی به دلم ساخت
آن چشم خمارت چه دل‌انگیز خِرَد را ز سر انداخت
گیسوی سیاهت چه بی‌رحم دلی را به عزا تاخت
وای از دل بیچاره و رنجور که در مهلکه‌ات باخت​