آموزشی آموزشی | نور Flat و نور روبرو

[-Eva]

نور روبرو در عکاسی پرتره، معمولا به عنوان Beauty Lighting (نور زیبایی) یا نور Butterfly (نور پروانه‌ای) شناخته می‌شود. زیرا کاملا اجزای صورت را با همه جزئیات به نمایش می‌گذارد. شاید به همین دلیل هم باشد که این نور در خیلی از شیوه‌های عکاسی پرتره به صورت تک نور و بدون نور کمکی استفاده می‌شود.

 

[-Eva]

نور روبرو در عکاسی پرتره را نباید با نور تخت یا Flat که در عکاسی پرسنلی استفاده می‌شود یکسان در نظر بگیرید. برخلاف نور تخت که معمولا هم جهت با لنز دوربین است، نور روبرو در زاویه ای بالاتر (بین 30 تا 45 درجه) از لنز دوربین و رو به صورت سوژه قرار می‌گیرد. این نور در واقع شبیه‌سازی همه منابع نوری است که چشم ما به آن عادت دارد. منابع نوری که از بالا می‌تابد، مانند خورشید، لامپ، آسمان روشن ابری یا هر منبع نوری که می‌تواند از سمت بالا چهره سوژه را روشن کند، به چشم ما زیبا به نظر می‌رسد و شبیه‌سازی آن هم نوری زیبا را خلق می‌کند.

 

[-Eva]

دلیل اینکه نور را کمی بالاتر از زاویه صورت قرار می‌دهیم این است که می‌تواند زیر گونه‌ها و لب، سایه کمی ایجاد کند و گونه و چانه را کمی برجسته‌تر نشان دهد. به این ترتیب صورت کاملا بعد‌دار و برجسته نشان داده می‌شود. البته اگر نورپردازی به صورت تک‌نور انجام شود، بهتر است از نور‌های پرکننده برای ملایم کردن سایه‌ها استفاده کنیم.

در بالا بردن زاویه نور اغراق نکنید. ما معمولا نور روبرو را تا حدی بالا می‌بریم که بازتاب نور در چشم‌ها دیده شود و البته سایه بینی هم روی لب‌ها نیفتد.

 

[-Eva]

نور کناری یا Split:
نور کناری می‌تواند زاویه‌ای شبیه به نور روبرو داشته باشد یا حتی پایین‌تر و هم سطح صورت قرار گیرد. اما چیزی که مهم است، تابش نور از یک سمت صورت است. البته اگر نور را طوری قرار دهیم که صرفا نیمی از صورت را روشن کند، نور Split حاصل می‌شود که حالتی دراماتیک دارد. اما این نور استفاده کنتری از نوری با زاویه 45 درجه با سوژه دارد.

 

[-Eva]

اگر صورت سوژه رو به دوربین باشد، نوری که از سمت چپ یا راست به اندازه 45 درجه با شما فاصله دارد نور کناری محسوب می‌شود. (در صورتی که زاویه آن از بالا به پایین هم 45 درجه باشد، می‌تواند روی گونه‌ها نور هفت یا نور رامبراند ایجاد کند که یکی از محبوب‌ترین انواع نورپردازی است. این نام از شیوه نورپردازی در نقاشی‌های پرتره یک نقاش آلمانی قدیمی گرفته شده است.

 

[-Eva]

یکی از مشخصه‌های نور کناری این است که بافت صورت را به شدت بیرون می‌کشد. بنابراین اگر از نور های پرکننده یا ابزار‌های شکل‌دهنده نور مانند سافت باکس یا چتر دیفیوزی استفاده نکنید، بافت صورت و دانه‌ها و سوراخ‌های پوست به شدت خودشان را نشان می‌دهند و رتوش آنها بسیار مشکل‌تر از نور تخت است. به همین دلیل هم اکثر عکاسانی که برای عکس‌های پرسنلی و رسمی عکاسی می‌کنند ترجیح می‌دهند از نور‌های تخت استفاده کنند تا اشکالات پوست کمتر دیده شود.
منبع:نورنگار