مباحث متفرقه نگاهی به کتاب نوشتن مانند بزرگان

[YEGANEH SALIMI]

بهانه این مطلب بررسی کتاب «نوشتن مانند بزرگان» نوشته ویلیام کین است که ترجمه فارسی‌اش به قلم کاوه فولادی‌نسب و مریم کهنسال نودهی سال ۹۶ توسط نشر چشمه چاپ شد.

نویسنده کتاب موردنظر که ظاهراً جلد دومی هم دارد، روش نویسندگی و نکات ویژه قلم این نویسندگان را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است: اونوره بالزاک، چارلز دیکنز، هرمان ملویل، داستایوفسکی، کنوت هامسون، ادیت وارتون، سامرست موام، ادگار رایس باروز، فرانتس کافکا، دی. اچ. لارنس و ویلیام فاکنر. در این‌میان تنها نویسنده زن حاضر در کتاب، ادیت وارتون است.

در نوشتاری که در ادامه درباره این کتاب می‌آید، دو نکته مهم مورد توجه بوده است؛ نکته اول، خودِ کتاب و محتوایش و نکته دوم، چرایی احساس نیازِ ترجمه آن در ایران. به نکته اول به‌طور مبسوط و مفصل...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

نکته مهمی که مترجمان این کتاب به آن اشاره دارند و نگارنده این مطلب نیز در این‌زمینه با آن‌ها توافق دارد، این است که بی‌تردید یک کار مهم برای دمیدن روحی زنده و زندگی‌بخش به این پیکر محتضر (جریان داستان‌نویسی در ایران از نظر مترجمان)، بررسی دقیق و گزینش سنجیده و ترجمه درست متون معتبر و به روز در زمینه نظریه، ساختار و آموزش داستان‌نویسی است؛ که هم کمبود تاریخی کشنده موجود در این حوزه را پر کنند و هم سطح آگاهی و دانش فنی داستان‌نویسان و هنرجویان داستان‌نویسی را ارتقا دهند. می‌شود درباره وضعیت فعلی داستان‌نویسی ایران با مترجمان کتاب «نوشتن مانند بزرگان» موافق یا مخالف بود. چه وضعیت داستان‌نویسی ایران را اسف‌بار بدانیم، چه آن را معمولی و یا در قله ببینیم، مطالعه کتابی که دو مترجم نامبرده به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

* بالزاک

اونوره بالزاک نویسنده‌ای است که کتاب با او آغاز می‌شود. شاید کین خواسته با این کار سخت‌نبودن شروع کار را به علاقه‌مندان نویسندگی نشان دهد. چون فصل مربوط به این نویسنده را با چنین جملاتی آغاز می‌کند که بالزاک نویسنده خام‌دستی بوده؛ جمله‌هایش نامناسب بودند، عبارت‌بندی‌هایش نچسب و سبکش ناشیانه، و با وجود این بسیار موفق بوده است. روش نگارش مطالب کتاب پیش رو (نوشتن مانند بزرگان) به‌همین ترتیب است. با طرح این معما که بالزاک باوجود خام‌دست بودن چطور می‌توانسته نویسنده خوب و موفقی باشد، مخاطب برای خواندن ادامه صفحات حریص می‌شود. به‌هرحال، ویلیام کین می‌گوید چه‌طور می‌توانیم این مساله را توضیح دهیم؟ و در مقام جواب می‌گوید پاسخ در این واقعیت نهفته است که بالزاک استعدادها و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

نویسنده کتاب «نوشتن مانند بزرگان» ضمن برشمردن امتیازات و ویژگی‌های قلم نویسندگانی که در کتاب به آن‌ها پرداخته، برخی از این ویژگی‌ها را به‌عنوان کمبودهای جهان امروز ادبیات عنوان کرده است. مثلاً در همین فصلی که مشغول گفتن از بالزاک است، به این مساله اشاره دارد که در قرن گذشته، تحول و بسط‌وتوسعه شخصیت داستانی به شکل غریبی از رونق افتاده و شکلی از بلوغ شخصیت که جین ایر آن را تجربه می‌کند، در بیشتر آثار داستانی مدرن جایش خالی است. از نظر ویلیام کین [در داستان امروزی] بسط و توسعه شخصیت به چرخشی نسبتاً کوچک و تجلی [به معنای جویسی آن] تبدیل شده است. استحاله شخصیت و حرکتش از نقطه الف به ب، دغدغه اصلی کین در فصل «بالزاکِ» کتابِ «نوشتن مانند بزرگان» است. او می‌گوید نویسنده‌های معاصر با توجه به سمت...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

کین، بالزاک را استادِ بیان احساسات می‌خواند و می‌گوید تا زمانی که داستان شما با سرعت طبیعی پیش می‌رود و مسائل هر روزه رخ می‌دهند، به عبارت‌های عاطفی نیاز نیست. اما وقتی آهنگ داستان پرشتاب می‌شود این نیاز به وجود می‌آید. عبارتی هم که برای این منظور به کار برده، این است «وقتش می‌شود که به بادبان‌هاتان بدمید و خواننده‌های‌تان را به عبارت‌های عاطفی مهمان کنید.» داستان‌های بالزاک از منظری که کین نقد و بررسی خود را انجام می‌دهد، از کمبود یا نبود تغییر و تحویل شخصیت اصلی رنج می‌برند. مثلاً در رمانی مانند «باباگوریو» قهرمان بالزاک کماکان همان جوان خام و بی‌تجربه‌ای است که در فصل اول رمان بوده است. حرف اصلی کین این است که حتی یک نشانه ساده تحول می‌تواند برای داستان کفایت کند. او می‌گوید مدِ امروز...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

* چارلز دیکنز

زیباییِ روش نویسندگی چارلز دیکنز از نظر ویلیام کین در این است که تقریباً در خلق هر نوع داستانی می‌توان از آن استفاده کرد. تکنیک‌های نویسندگی دیکنز به‌طور خلاصه از این قرارند: ساختن شخصیت داستانی در موقعیت کشمکش، استفاده از طنز، مهارت در نمایش وضعیت‌ها و موقعیت‌های رقت‌انگیز و تلفیق آگاهانه تعلیق در خط اصلی داستان. کین همچنین در ابتدای فصل مربوط به دیکنز می‌گوید هیچ نویسنده‌ای بعد از شکسپیر چنین جمع گسترده‌ای از شخصیت‌های داستانی خلق نکرده است.

به باور ویلیام کین، تسلط بر تکنیک دیکنز که آن‌قدرها هم سخت نیست؛ دو جز دارد. جز اول به‌نمایش گذاشتن سیمای شخصیت داستانی از طریق طنز، توصیف ظاهری یا سایر شکل‌های مشاهده است. جزء بعدی هم خلق کشمکش که بر اساس آن باید به‌تعبیت از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

* هرمان ملویل

رد اتفاقات جالب زندگی هرمان ملویل را می‌توان در مسیر نویسندگی‌اش دنبال کرد. او در سال‌های دانش‌آموزی در مدرسه، انشاهای خوبی می‌نوشته و از نگارش انشا لذت می‌برده است. همچنین در جوانی و کمی پیش از تولد ۲۰ سالگی‌اش راهی دریا شده و مدتی را به‌عنوان جاشوی کشتی خدمت می‌کند. او بخشی از زندگی خود را در کار صید نهنگ مشغول بوده است؛ شغلی که نمود بسیار پررنگی در رمان مهم‌اش «موبی‌دیک» دارد. از نظر نویسنده کتابِ «نوشتن مانند بزرگان»، دو عاملی که راه نویسندگی ملویل را هموار کرد، گوشه‌گیری و ساعت‌های کار منظم است.

اما نکته مهمی که ویلیام کین درباره نویسندگی ملویل می‌گوید، استفاده‌اش از نمادهاست. رمان «موبی‌دیک» ملویل پر از معنا و نماد است. یکی از تفسیرهای معناونمادگرایانه از این...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

* داستایوفسکی

نویسندگان مختلف در طول تاریخ ادبیات، از یکدیگر وام‌های بسیار گرفته‌اند و ویلیام کین هم گوشه‌ای از این وام‌گیری یا تکنیک همانندسازی را مد نظر قرار داده است. او درباره نویسنده مهمی مانند داستایوفسکی اشاره می‌کند که در ۲۲ سالگی، رمان «اوژنی گرانده» بالزاک را ترجمه کرده و به‌طور طبیعی با قلم و روش او آشنا شده است. از طرفی، کین می‌پرسد فکر می‌کنید سلینجری که در رمان «ناتور دشت‌» اش، هولدن کافیلد با مای مخاطب درباره ناتوانی‌ها و نقاط ضعفش حرف می‌زند، چنینی تکنیکی را از چه کسی یاد گرفته؟ از داستایفسکی پیر باتجربه.

کلیدواژه‌ای که می‌توان درباره داستان‌های داستایوفسکی به کار برد، احساس حقارت و شرم در درون آدم‌هاست و ویلیام کین، این مولفه را احساسِ موجود در اکثر داستان‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

داستایوفسکی در روش داستان‌نویسی‌اش توصیف ظاهری شخصیت داستانی را به معنا نیز ربط می‌دهد. این نویسنده مدتی طولانی به توصیف‌های جزئی‌نگرانه ظاهری و اظهارنظر درباره آن‌ها ادامه می‌دهد؛ چیزی که شاید در رمان مدرن جایی نداشته باشد. کین می‌گوید کارهای داستایوفسکی به‌رغم اینکه برای ذائقه مدرن تا اندازه‌ای طولانی‌اند، برای داستان‌نویس‌ها ارزشی جاودانه دارند.

از تکینک گذار داستانی در نوشته‌های داستایوفسکی صحبت شد. کین در این‌باره به مخاطبش توصیه می‌کند گذار داستانی‌اش را سریع انجام دهد. در ادامه بُعد یا عنصری عاطفی هم به این تغییر مکان اضافه کند. او می‌گوید با استفاده از روش داستایوفسکی برای خارج شدن از یک مکان و ورود به مکانی دیگر به سرعت سینمایی ستودنی‌ای دست خواهید یافت. از نظر کین، داستایوفسکی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[YEGANEH SALIMI]

* کنوت هامسون

کنوت هامسون یکی دیگر از نویسندگانی است که از نظر ویلیام کین با همانندسازی نوشته‌هایش می‌توان تکنیک‌های نویسندگی را قدرت بخشید. نکته بارز این نویسنده در ارائه و نشان‌دادن گذر زمان در داستان است. آثار او توالی خطی سنتی داستان‌گویی را نقض کردند و سراغ مضامین عاطفی داستایفسکی‌وار رفتند. او این‌کار را گاهی با تک‌گویی‌های درونی انجام می‌داده است. با این‌که هامسون را به‌عنوان شاعر راستین نثر و پیش‌گام رمان روان‌شناسی نامگذاری کرده‌اند اما هنوز در آمریکا جزو نویسندگان ناشناخته و کمترشناخته شده است.

هامسون معتقد بوده آن‌چه اهمیت دارد واقعیت نیست، بلکه احساسات شخصیت داستانیِ تحت فشار است. این نویسنده رویکردی رویاگونه و درون‌نگرانه را بیشتر از ارائه خطی و منطقی ماجراها...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.