مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[بَهآرنارنج]

تا آتش شوقی نَبوَد، خوش نتوان زیست
بی شعله سر شمع به سامان نرسیده

راز لطفا

گفتم که مرا با راز چشم تو کاریست
یاغی شد و با دل ِ من دائم به جنگ است

(دریا)

 

[Delaram*☆♡]

یک شب، باد با تو خوانده بود
یک شب که تو بر دامنت می گریستی
پرنده از تو می گفت، موج از انبوه زخم نمک، آب از تهی شدن
اما کسی مرا به فصل تنهایی تو نخوانده بود

«تنهایی»

 

[m.sina]

یک شب، باد با تو خوانده بود
یک شب که تو بر دامنت می گریستی
پرنده از تو می گفت، موج از انبوه زخم نمک، آب از تهی شدن
اما کسی مرا به فصل تنهایی تو نخوانده بود

«تنهایی»

من آن گلبرگ مغرورم نمی میرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی

فراق لطفا

 

[Arjmand]

من آن گلبرگ مغرورم نمی میرم ز بی آبی
ولی بی دوست میمیرم در این مرداب تنهایی

فراق لطفا

دست‌هایم را

از اشک

برکه‌ای ساخته‌ام

و در آینه‌اش

چشمانم را

آماده تسلیم دیدم

بی باوری مرگ بود

که جای خود را

به

باور فراق می‌داد

در حزن تفته غروب تابستان

و زندگی

به خاطر چشمانی

عزیزتر از زندگی

ادامه می‌یافت




«عشق» لطفا

 

[Delaram*☆♡]

نشود فاش کسی آنچه میان من وتوست
تا اشارات نظر نامه رسان من وتوست
گوش کن بالب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من وتوست
روزگاری شد وکس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من وتوست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق میان من وتوست

هوشنگ ابتهاج
ـــــــــ
زمزمه لطفا

 

[Arjmand]

نشود فاش کسی آنچه میان من وتوست
تا اشارات نظر نامه رسان من وتوست
گوش کن بالب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من وتوست
روزگاری شد وکس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من وتوست
گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق میان من وتوست

هوشنگ ابتهاج
ـــــــــ
زمزمه لطفا

من گره خواهم زد،


چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق،


سایه ها را با آب، شاخه ها را با باد.


و بهم خواهم پیوست، خواب کودک را


با زمزمه ی زنجره ها


بادبادک ها، به هوا خواهم برد


گلدان ها، آب خواهم داد...

سپهری...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[m.sina]

من گره خواهم زد،


چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق،


سایه ها را با آب، شاخه ها را با باد.


و بهم خواهم پیوست، خواب کودک را


با زمزمه ی زنجره ها


بادبادک ها، به هوا خواهم برد


گلدان ها، آب خواهم داد...

سپهری



«نگاه» لطفا

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

که شنیده است نهانی که در آید در چشم
یا که دیده است پدیدی که نیاید به زبان

چشم لطفا

 

[Delaram*☆♡]

من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان
که من آن راز توان دیدن و گفتن نتوان

که شنیده است نهانی که در آید در چشم
یا که دیده است پدیدی که نیاید به زبان

چشم لطفا

گشودم صبح چشم را با نگاهی خیره در آسمان

نه غزل نوشته بودم نه ترانه ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی
نه سراغ من گرفتی نه سخن به نامه گفتی
به همان بهانه ای که، نشنیده ای ندائی

غزل لطفا