کامل شده مجموعه اشعار پیامبر دیوانه | م . میم کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

پاییزم !
که روز به روز
زرد و ناتوان میشوم

 

[زینب میشی]

نام " تو " که می آید
پاهایم قفل می شوند
و قدم از قدم بر نمی دارند
نفسم ،
هر کجای راه سینه ام باشد ؛
متوقف می شود
ذهنم تمامی مباحث را تعطیل می کند
و قلبم ؛
به دیواره سینه ام گوش می خواباند
تا بشنود شاید ، صدای گام هایت را
نام " تو " که می آید ؛
جهان سکوت می کند
و دستپاچه به تماشایت برمی خیزد
انگار که علامت وقف واجب
روی نامت حک شده باشد

 

[زینب میشی]

ما نه معتاد شده بودیم
و نه آن قدر خسته
که سیگارهایمان را
آتش به آتش بیافروزیم
و چای هایمان را سیاه و جوشیده
یک نفس بالا دهیم
ما فقط در عصری که هیچ چیز
بهای خودش را نداشت ؛
عاشق شده بودیم

 

[زینب میشی]

تو را نداشتن
عیب نیست
ولی " درد " که دارد !

 

[زینب میشی]

تو ...
که نیستی
پس دارم ساعتها
با چه کسی حرف میزنم؟
دیوانه شده ام انگار ... !

 

[زینب میشی]

پرت میکنم حواسم را
سمت خیمه ها
به سوی مشکهای خالی
حواسم اما ...
دوباره پیش پای تو می افتد !

 

[زینب میشی]

یادت ؛
مثل یک تصنیف غمگین و قدیمی ست
که از ماشین بغلی پخش میشود
ماشین با شتاب جلو میرود من اما ؛
به سالهای دور باز می گردم

 

[زینب میشی]

تو هم به من می اندیشی
وگرنه این قدر ؛
میان این شعرها
پرسه نمی زدی !

 

[زینب میشی]

تو باز خواهی گشت !
این شعرها
که این گونه می گویند

 

[زینب میشی]

مثل یک سرباز
که هر کجا
ثبت می کند تاریخ ترخیصش را
روی هر درخت ، لای هر کتاب
زیر تخت ، روی دست خویش
نوشته ام نامت را !