متون و دلنوشته‌ها هیچ...!

[MILAN]

آن ‌قدر بی قرارت هستم ،
که حاضرم با دیگران ببینمت !
امّا ببینمت..

 

[MILAN]

من تنهایم بی تو
هیچ کاری نمی توانم بکنم
دیگر شعر هم نمی توانم بنویسم
و این تنهایی تلخ است
تلخ ؛
مثل نوازنده ای که
با دست های بریده به پیانو می نگرد...

 

[MILAN]

دستانت را دور گردنم حلقه کن
این دوست داشتنی ترین شال گردن سال های سرد من است...

 

[MILAN]

آه چقدر وحشتناک است!
ما پیشاپیش مرگ کسانی را که دوست داریم مجسم می‌کنیم..

 

[MILAN]

خیلی آزاردهنده است وقتی خاطره‌ای دل‌گرم کننده را به یاد می‌آوری و به شدت احساس سرما می‌کنی!

 

[MILAN]

من شاعرم و تنها ثروتم ،
دفتر شعرم و چشم‌های قشنگ توست ....

 

[MILAN]

باور آدمهای ساده را خراب نکن! آدمهای ساده با تو تا ته خط می‌آیند و اگر بی‌معرفتی ببینند، قهر نمی‌کنند می‌میرند. مرگِ پروانه را آیا دیده‌ای؟ پروانه با یک تلنگر می‌میرد...

 

[MILAN]

وقتی‌دلتنگتم، مکالمات قدیمی مونو میخونم، مثل احمقا‌لبخندمیزنم، به موزیکایی که‌تو رو بهم یادآوری میکنن گوش میکنم، بعد بیشتر دلتنگت میشم.

 

[amirmohamad]

کاش بعضیها غریب بمانند!
آشنا که میشوند
عجیب غریبت میکنند ...

 

[MILAN]

هر آدمی میاد تو زندگیمون ،یه جايی
برای خودش باز میکنه
حتی برای یه روز..
وقتی میره جاش خالی میشه
این جاهای خالی همینطوری میمونه تو مغز آدم
این خیلی نامردی که بقیه فکر این حفره هايی که درست میکنن نیستن !