مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[Sharif]

یکی را به سر برنهد تاج بخت
یکی را به خاک اندر آرد ز تخت

گلستان کند آتشی بر خلیل
گروهی بر آتش برد ز آب نیل

همان بازی کنم با زلف و خالَت
که هر شب می‌کند با ما خیالت

 

[MAHLA.MI]

همان بازی کنم با زلف و خالَت
که هر شب می‌کند با ما خیالت

تماشایی ترین تصویر دنیا می شوی گاهی
دلم می پاشد از هم بس که زیبا می شوی گاهی

 

[Sharif]

تماشایی ترین تصویر دنیا می شوی گاهی
دلم می پاشد از هم بس که زیبا می شوی گاهی

امروز هم به رخوت بی بادگی گذشت
آری گذشت!مستی دلدادگی گذشت

در آتش خیال تو با خود قدم زدم
دوران عاشقی به همین سادگی گذشت

 

[MAHLA.MI]

تورا را از سرخی سیب غزل هایم گریزی نیست
تو هم مانند هوا زود اغوا می‌شوی گاهی

 

[Friba~]

تورا را از سرخی سیب غزل هایم گریزی نیست
تو هم مانند هوا زود اغوا می‌شوی گاهی

یک روز به شیدایی‌ در زلف تو آویزم
زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم

 

[M.Fakher]

من و جام می و معشوق؟ الباقی اضافات است
اگر هستی که بسم الله در تاخیر آفات است

 

[Jan.Sakht]

داد خود از کس نیابم جز مگر
زانک او از من بمن نزدیکتر
کین منی از وی رسد دم دم مرا
پس ورا بینم چو این شد کم مرا

 

[فلورا.]

داد خود از کس نیابم جز مگر
زانک او از من بمن نزدیکتر
کین منی از وی رسد دم دم مرا
پس ورا بینم چو این شد کم مرا

از کاج بلند و دارکوبی می گفت


از سایه سرو در غروبی می گفت


در بیتی اگر به من توجه می کرد


شهرام رباعیات خوبی میگفت

 

[m.sina]

از کاج بلند و دارکوبی می گفت


از سایه سرو در غروبی می گفت


در بیتی اگر به من توجه می کرد


شهرام رباعیات خوبی میگفت

تازه شود حیات ما چون بگشاید او دهن
بوی گل است یا نفس آب حیات یا سخن

از نفسش مشام ما نافه مشک می‌شود
شاید اگر برون بری مجمر عود از انجمن

 

[♡°DINA°]

تازه شود حیات ما چون بگشاید او دهن
بوی گل است یا نفس آب حیات یا سخن

از نفسش مشام ما نافه مشک می‌شود
شاید اگر برون بری مجمر عود از انجمن

نبود به غیر دوست کس اندر سرای دل
آری درون دل نبود جز خدای دل