مشاعره مشاعره با اشعار خودمان

[Es_shima]

ما که ندیدیم هیچ جز غم که با ما بوده است
دنیا جهنم بوده و مشت هاش با پا بوده است

 

[زینب میشی]

تا که دید از بودنش خشنودم
رفت و سوزاند تمام جونم

 

[Es_shima]

مُرد آن عشق و غزل، محبتی دیگر نیست
ان که باید تو بدانی عشق نه تنهایی‌ست.

 

[زینب میشی]

ت و تا چون تب به جان افتاده اند
بر تنم نه ! بر تن شعر و غزل افتاده اند

 

[Es_shima]

در خیالات خودم با تو چه خوش بودم ولی
تو دگر آن فرد نیستی؛ شاید برای من کمی...

 

[زینب میشی]

یا رب از درگاه تو به کجا افتادیم

در پی معصیت و بار گناه افتادیم

 

[Es_shima]

ما که باختیم ماجرا را آخرش اما تو...
بگذر و بشکن این راز مخوف‌ها را تو

 

[زینب میشی]

وایه گویان در غم عشق غزلها گفتیم

تا که بشنید و به دل مرهم بود !

 

[Es_shima]

درد ما بی کسی و غم‌ها، نه این‌ها نیست
درد ما خنجر از پشت به جا مانده‌ی دوست

 

[زینب میشی]

ت که می آید به طالع نظرم می افتد

غافل از اینکه ت و طا دو حرفند ای وای!