شاعر‌پارسی اشعار مینا آقا زاده

[SAN.SNI]

خواب
نه مرا می بَرَد
نه خاطراتِ تو را خواب می کند...

 

[SAN.SNI]

نگو دیر است!
نگو پل های پشت سرت را
خراب کرده ای ؛
هنوز هم اگر عاشقی
می توانی
برای برگشتنت
"دوست داشتنم" را پُل کنی...

 

[SAN.SNI]

درخـــتی
رو بـه بـــادم
که تـــا آخـــریــن بـرگ
برای دیدنت ، روی پاهایم می ایستم...!

 

[SAN.SNI]

تا شهریور
روزهای سبزش را
در تقویم ، می گُذرانَد ،
تو هم بیا...!
می ترسم ورق ، برگردد ؛
روزگار ، آن روی زردش را
زودتر نشان بدهد،
وَ تو هنوز
راهِ رفته را کوتاه نیامده باشی !
بیا که بادها
دستِ فصل ها را
خوانده اند و
خبر از پاییزِ زودرس می دهند...!

 

[SAN.SNI]

کتاب
دیوار بلندی ست
که دورِ شعرهایم کشیده ام
اگر این سطرها را هم بردارند
ترسی نیست ؛
فقط "تو" را از شعرهایم ندزدند...

 

[SAN.SNI]

تا خاطره ها زنده اند،
من هم دوری اَت را
دوام می آورم ؛

اشک ها را
پُشتِ چشم می اندازم و
راه می افتم... .

تو فقط بگو
تا به تو رسیدن
چند فرسنگْ گریه ، راه ، مانده است؟!


(...)

 

[SAN.SNI]

هنوز
چسبیده ای به چتر و
نمی خواهی باور کنی
باران
اتّفاقی ست
که زیر چتر افتاده است ...