زندگینامه زندگینامه‌ی کوتاه نویسندگان و شاعـران معاصر

[R.Reyhani]

جواد آذر (جواد کناره چی)
جواد کناره چی (متولد 1310) متخلص به جواد آذر، از جمله شاعران آذربایجان شرقی است که همچنین موسیقیدان و خوشنویس نیز بوده است. وی تحصیلات خود را در تبریز آغاز کرده و همزمان نیز به خوشنویسی و موسیقی مشغول شد. اکثر خطوط او شایسته بود، اما شکسته نستعلیق آن بسیار خاص و زبانزد بود. وی بعدها در تهران اقامت گزید و در انجمن‌های ادبی مختلف مشغول به کار شد. وی در کار خود از سبک صائب تبریزی پیروی کرده است. قدرت قلم در شعرهای او بسیار قوی بود اما بیشتر به عزل و قصیده‌هایش معروف بود. در نهایت جواد آذر در 15 بهمن 1380 در آلمان درگذشت و در مقبره‌الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. از اشعار وی در آلبوم‌های متنوع ایرانی از جمله سپیده، ساز قصه گو، سرو چمان محمدرضا شجریان، و آلبوم‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.Reyhani]

محمود ملماسی
محمود ملماسی (متولد 1296) یکی از شاعران تبریزی و ادبیان آذربایجان معاصر تبریز بود که بیشتر وی را با شعرهایی که در وصف اهل بیت سروده است می‌شناسند. وی یکی از نوادگان همام تبریزی بود (که در ادامه معرفی شده است). محمود ملماسی در تبریز متولد شده و تا سن 5 سالگی خط و زبان فارسی را از پدرش آموخت. مدتی نزد میرزا محسن آقا ادبی العلما مشغول یادگیری شده و سپس به دبستان رفت. وی در نه سالگی گلستان سعدی و در سیزده سالگی کلیله و دمنه را به پایان رساند. هم اکنون از وی تنها یک دفتر شعر بر جای مانده است. وی در سال 1371 درگذشت و در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. وی را می‌توان متولد خانواده‌ای فرهیخته و هنرمند دانست که در موفقیت و شهرت وی و همچنین سواد بسیار بالایی که داشت بی‌تأثیر نبود...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.Reyhani]

باقی تبریزی
باقی تبریزی که همچنین با نام میرعبدالباقی نیز شناخته می‌شود ملقب به دانشمند و متخلص به باقی است که در سده‌های دهم و یازدهم هجری قمری از شاعران آذربایجان بوده است. گفته می‌شود وی شاگرد علاءالدین تبریزی (یا علابیگ) بوده است. وی از جمله شاعران گمنام آذربایجان شرقی است که اطلاعات زیادی در مورد تاریخ ولادت و دوران کودکی وی در دسترس نیست. وی شاعری صوفی بوده (که بعدها همچنین صوفی تبریزی نیز شناخته شد) و شهرت اولیه وی بیشتر به خوشنویسی بود. وی یکی از شاگردان علاءالدین محمد بن محمد تبریزی بوده که نزد وی خطاطی آموخت. سپس به دعوت سپهسالار هند به هندوستان رفت. سپس دوباره به بغداد سفر کرده و نزد دده مصطفی به کار خوشنویسی پرداخت. سپس شاه عباس اول شهرت خوشنویسی و خطاطی وی را شنید و وی را در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.Reyhani]

مغربی تبریزی
ملا محمد شیرین مغربی تبریزی که با نام شیرین یا ملامحمد شیرین، و همچنین شمس مغربی (متولد 749 هجری) یکی از شاعران تبریز صوفی و شاعر ایرانی نیمه دوم قرن هشتم هجری است. بنابر گفته‌ای علت انتساب نام مغربی به وی سفر او به مغرب زمین و خرقه پوشیدن از دست یکی از منسوبین ابن عربی است. وی همچنین یکی از مصاحب کمال الدین خجندی بود. همانطور که تاکنون نیز شاید حدس زده باشید، وی در کنار اشعار فارسی، فهلوی آذری، همچنین اشعاری نیز به زبان عربی سروده است که اکثر آن‌ها به موضوعات عرفانی و وحدت وجود، اهمیت سلوک، تقرب و حسب حال عرفانی سالک می‌پردازند. دیوان وی سه هزار بیت در قالب‌های غزل، ترجیع بند و رباعی دارد و اشعار وی معمولاً جذبه هنری خاصی ندارد و خالی از صنایع بدیع دل‌انگیز و کاربردهای تازه...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.Reyhani]

بهار شروانی
میرزا نصرالله بهار شروانی (متولد جمهوری آذربایجان) یکی از نویسندگان و شاعران اهل آذربایجان و غزل سرایان نیمه دوم قرن سیزدهم بود. وی پس از سپری کردن دوران تحصیل و همچنین پس از وفات پدرش به ایران آمد و مدتی در شیراز، ری و توس زندگی کرد. وی در نهایت به تبریز آمده در سال 1300 در همانجا درگذشت. آرامگاه وی هم اکنون در قبرستان معروف سرخاب به خاک سپرده شده است. هم اکنون آثار بسیار کمی از او باقی مانده و گفته می‌شود دو دیوان بزرگی که داشت هر دو مفقود شده‌اند. عمده اشعار وی به زبان‌های ترکی و فارسی هستند. از نمونه آثار معروف او تحفةالعراقین (و بنا بر روایتی مجموعه مسوّده) و نرگس و گل هستند. وی از همان کودکی به شعر و شاعری علاقه‌مند بوده و اکثر شعرهای خود را خودش به ترکی برمی‌گرداند. از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[R.Reyhani]

جواد آذر (جواد کناره چی)
جواد کناره چی (متولد 1310) متخلص به جواد آذر، از جمله شاعران آذربایجان شرقی است که همچنین موسیقیدان و خوشنویس نیز بوده است. وی تحصیلات خود را در تبریز آغاز کرده و همزمان نیز به خوشنویسی و موسیقی مشغول شد. اکثر خطوط او شایسته بود، اما شکسته نستعلیق آن بسیار خاص و زبانزد بود. وی بعدها در تهران اقامت گزید و در انجمن‌های ادبی مختلف مشغول به کار شد. وی در کار خود از سبک صائب تبریزی پیروی کرده است. قدرت قلم در شعرهای او بسیار قوی بود اما بیشتر به عزل و قصیده‌هایش معروف بود. در نهایت جواد آذر در 15 بهمن 1380 در آلمان درگذشت و در مقبره‌الشعرای تبریز به خاک سپرده شد. از اشعار وی در آلبوم‌های متنوع ایرانی از جمله سپیده، ساز قصه گو، سرو چمان محمدرضا شجریان، و آلبوم‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ℛℴℎ]

رابعه بلخی


رابعه بلخی شاعر فارسی زبان
قدیمی‌ترین شاعر زن که شعری از او به جا مانده رابعه دختر کعب قزداری است. او شاعر سده چهارم هجری قمری ست. پدرش از اعراب کوچ کرده به خراسان و فرمانروای بلخ و سیستان و بست و قندهار بود. او در دوره سامانیان زندگی می‌کرد و با شاعر نامی آن دوران، رودکی مشاعره داشته است. رابعه در اثر توجه پدرش فارسی دری را خوب آموخت و با ذوق شعری که داشت در این زمینه رشد کرد.

بعد از مرگ پدر، برادرش حارث به جای او نشست. رابعه پنهانی عاشق یکی از کارگزاران...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAKIMEH.MZ]

اوژنیو مونتاله برنده جایزه نوبل در سال 1896 در یکی از شهرهای ایتالیا متولد شد.او ارزش والای بشریت را در یک زندگی عاری از هرگونه فریب و وهم توصیف می کند و همانگونه که سخنگوی آکادمی نوبل بیان کرد در اشعار او یک نوع منفی نگری وجود دارد که این منفی نگری نسبت به زندگی و دوری از مردم نیست، بلکه مبتنی بر یک احساس ماندگار برای ارزش زندگی و شأن والای انسان است و این چیزی است که به اشعار مونتاله قدرت و توانایی ذاتی می دهد. مونتاله به دنبال آن می گردد تا طبیعت یک احساس را پیشنهاد دهد، نه اینکه آن را تشریح کند و توضیح دهد.



نیک ندانستم ورای اعجاز

چه را می گشاید بی تفاوتی الهی

تندیسی بود در خواب آلودگی یک چُرت

و ابری بود و شاهینی بلندبالا

دیگر نمی دانم چه را خود خواستم و چه اجبارم شد...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAKIMEH.MZ]

ژاروسلا زایفرت درسال 1901 در خانواده ای کارگر از ساکنان محله های فقیر پراگ متولد شد.از نوزده سالگی شعر می سرود و برای مجله ها و روزنامه های آنارشیست و بنیاد گرا می فرستاد. شعرهای او زیبایی شفافی دارند و رنج های عمیق انسانی همچون ترس و ناامیدی را به آسانی انعکاس می دهند و در آنها نفرتی مخفیانه از حزب حاکم چکسلواکی یعنی حزب کمونیست مشهود است . هرچند که خود او زمانی در این حزب رفت و آمد داشت.زایفرت در سال 1986 در پراگ در گذشت.


تا کشیده نشویم به ظلمتی سیاه تر،

بیهوده چنگ در طناب های مریم و سیم های خاردار می افکنیم

بیهوده پاشنه ها را در زمین فرو می بریم

ما هر روز با کسی روبرو می شویم

که حتی بدون گشودن دهان

بی آنکه خود بداند،

ازما می پرسد:

کی؟ چگونه؟... پس از آن چه هست؟

 

[HAKIMEH.MZ]

خانم دوریس کاره وا ، متولد 1958 در تالین، در ردیف شاعره هایی قرار می گیرد که در دوران های مختلف نشان خود را بر شعر اروپا نهاده اند. در حالی که در اشعار عاشقانه ، یاد از طبیعت به عنوان آینۀ آشکار کننده روح، به شدت وجود دارد، در شعر دوریس کاره وا احساس ها به نحوی انتزاعی تر و حتی به نحو متافیزیکی سری و غیر قابل درک بیان می شوند. دوریس کاره وا از سال 1992 دبیرکل انجمن ملی یونسکو است و شعرهای او به بیش از ده زبان ترجمه شده اند.



از میان تمام اندوه ها

دیروز یا فردا

یکی را انتخاب می کنیم

و به آن میدان می دهیم

تا در ما روان شود

روح ما را بسازد

چنین است سرنوشت درونی ترین قالب و محتوای ما

چنین است سر نوشت ما