زندگینامه زندگینامه‌ی کوتاه نویسندگان و شاعـران معاصر

[Violinist cat❁]

فرانتس ورفل یک از بزرگترین نویسندگان آلمانی زبان قرن بیستم است. وی بود در سال ۱۸۹۰ در پراگ در خانواده‌ای یهودی متولد گردید و در فاصله جنگ دو جهانی، وی و توماس مان و اشتفان تسوایگ کانون ادبی معروفی داشتند که از مهمترین مراکز ادبی آلمان بشمار می‌رفت و آثاری که مرود قبول این کانون قرار می‌گرفت در همه آلمان با استقبال مواجه می‌شد. در آغاز جنگ جهانی دوم، ورفل از راه فرانسه به آمریکا رفت و تا پایان جنگ در آمریکا ماند و در کالیفرنیا در سال ۱۹۴۵ درگذشت.

اثر معروف وی «آواز برنادت» است که فیلمی به همین نام تهیه و به نمایش گذاشته شده‌است. آثار این نویسنده در زبان آلمانی ارج و ارزش فراوانی دارد مخصوصاً آواز برنادت از مفاخر ادبی آلمان به‌شمار می‌رود که به اکثر زبان‌های دنیا ترجمه شده

 

[Violinist cat❁]

وی در ژانویه ۱۸۶۰ در شهر آلست بلژیک دیده بر جهان گشود و در ۲۵ اوت ۱۹۴۷ درگذشت. کومون تحقیقات ارزنده‌ای در رابطه با آیین میتراییسم (مهرپرستی) به جهانیان عرضه کرد و او را پدر میتراپژوهی مدرن می‌دانند. وی در انتشار چندین دائرةالمعارف همکاری کرد. او عضو بیشتر آکادمی‌های اروپایی بود. در سال ۱۹۳۶، کومون جایزه فرانکی (جایزه فرانکی) را در علوم انسانی به خود اختصاص داد. وی در سال ۱۹۴۷ کتابخانه و اوراق خود را به آکادمی بلژیک در روم برای دسترسی محققان جهان اهدا کرد.

 

[Violinist cat❁]

آنری میشو (به فرانسوی: Henri Michaux) (زادهٔ ۲۴ مه ۱۸۹۹ در نمور، بلژیک – درگذشتهٔ ۱۹ اکتبر ۱۹۸۴ در پاریس) شاعر، نویسنده و نقاش بسیار حساس بلژیکی بود.
او به زبان فرانسه می‌نوشت. او بعدها تابعیت فرانسه گرفت.

شهرت میشو بیشتر به خاطر کتاب‌های با سبک اسرارآمیز و مبهم‌اش است. مجموعه آثار او شامل اشعار، سفرنامه‌ها و نقد هنری می‌شود. میشو سفرهای زیادی کرد، به مشاغل گوناگونی پرداخت، مواد مخدر مصرف کرد که این مورد آخر منجر به نوشتن دوتا مهم‌ترین آثار او به نام‌های «معجزهٔ پربدبختی» و «مصائب عمدهٔ ذهن و مصائب کوچک بی‌شمارش» شد.

 

[Violinist cat❁]

آندری در نوامبر ۱۸۱۶ در بیستریتسا رومانی در خانواده‌ای از صاحبان کسب‌وکار کوچک در حومه شهر متولد شد، در فلسفه و الهیات در بله (رومانی) تحصیل کرد. در ۱۸۳۸ از به عنوان یک استاد در براشوو شروع به کار کرد. او یکی از چهره‌های برجسته انقلاب ۱۸۴۸ در ترانسیلوانی بود، که در سال ۱۸۴۸ شعر بیدار شو ای رومانیایی را سرود که با آهنگسازی مبتنی بر آهنگ یک سرود قدیمی مذهبی، سرود انقلابیون شد. نیکلا بلچسکو آن را به دلیل توانایی در بسیج مردم برای جنگ «سرود مارسییز رومانیایی» نامگذاری کرد. این شعر بعدها در ۱۹۹۰ تبدیل به سرود ملی رومانی شد.

آندری مورشانو با توجه به شرایط سلامتی ضعیف، در ۱۸۶۳ در براشوو درگذشت.

 

[Violinist cat❁]

او در ۱ مارس ۱۸۳۷ یا ۱۰ ژوئن ۱۸۳۹ در یک خانواده روستایی ارتودوکس در روستایی نزدیک شهر تاگونیمت، در منطقه مولداوی رومانی به دنیا آمد. در دوران کودکی خاطرات خود را به شکل مکتوب نگهداری نمود. عمده شهرت آیون کرنگا به مجموعه کتاب‌های خاطرات کودکی او است. پس از پایان دوران مدرسه در سال ۱۸۶۰ در گروه فلسفه و عرفان دانشگاه لسی پذیرفته شد و تحصیلات خود را به پایان رسانید. در ۱۸۶۸ به عنوان آموزگار مدرسه مشغول به‌کار شد و در این دوران آثار خود را به رشته تحریر درآورد.

سرانجام در ۳۱ دسامبر ۱۸۸۹ بر اثر بیماری صرع وفات یافت و در شهر لسی به‌خاک سپرده شد.

 

[Violinist cat❁]

استانسکو در ۳۱ مارس ۱۹۳۳ در پلویشت به دنیا آمد. مادرش روس و پدرش دهقانی رومانیایی بود. در دانشگاه بخارست در رشته زبان‌شناسی تحصیل نمود و در سال ۱۹۵۷ تحصیلاتش را به پایان رسانید و در "مجلهٔ تریبونا" مشغول به کار شد.

در سال ۱۹۵۲ با Magdalena Petrescu ازدواج کرد و بعد از یک‌سال از همسرش جدا شد و در سال ۱۹۶۲ با Doina Ciurea ازدواج کرد و این ازدواج هم با شکست روبرو شد و در سال ۱۹۸۲ دو ماه پیش از مرگش برای سومین‌بار با Todoriţa "Dora" Tărâță ازدواج کرد.

در مدت حیاتش جوایز را دریافت نمود: در سال ۱۹۷۵ برنده جایزهٔ هردر شد و در سال ۱۹۸۰ کاندیدای جایزه نوبل ادبی شد.

نیکیتا استانسکو را پدر شعر دههٔ شصت و یکی از مهمترین شاخصه‌های شعر پس از جنگ اروپا می‌دانند. او ازمهم‌ترین پایه‌گذاران شعر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAKIMEH.MZ]

گونزالو د برسئو (Gonzalo de Beceo) (حدود ۱۱۹۷ - پیش از ۱۲۶۴) شاعر اسپانیایی بود که در روستای لاریوخا در شهرستان برسئو به دنیا آمد. او اولین شاعر اسپانیایی است که به نام شناخته می‌شود.
او روحانی از عوام بود که در لاریوخا La Rioja به عنوان دفتر دار(سند دار) صومعهٔ سن میان دلا کاگویا San Millán de la Cogolla و سانتو دومینگو دسیلوس Santo Domingo de Silos کار می‌کرد. او به سختی تحصیل کرد، به همین سبب در شکل‌دهی تحصیلات عمومی تازه تأسیس شده، دانشگاههای پیشگام قرون وسطایی، در پالنسیا (Palencia) شرکت کرد که از اولین‌ها در اسپانیا بودندو مهم‌ترین اشاعه دهندهٔ نوع ادبی مستر دکلرسیا[۱] (Mester de Clerecia) بود. او گویش کاستیانا Castellana(اسپانیایی) را با به وجود آوردن زبان ادبی بهبود بخشید که برای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Violinist cat❁]

لوئیس ادوآردو آئوته (اسپانیایی: Luis Eduardo Aute‎؛ زادهٔ ۱۳ سپتامبر ۱۹۴۳ – درگذشته ۴ آوریل ۲۰۲۰) یک چهرهٔ شاخص فرهنگی و علامهٔ برجسته اهل اسپانیا بود. او یک ترانه‌سرا و خواننده مشهور است که به مکتب موسیقی «نوئبا کانثیون» (ترانه‌سرایی نوین) تعلق دارد و طی دوران طولانیِ فعالیت هنری‌اش، بیش از ۴۰۰ ترانه سروده است که برخی از آنها، جزء ماندگارترین ترانه‌های کنونی اسپانیا محسوب می‌شوند. علاوه بر موسیقی، او هنرمند، شاعر، کارگردان و نقاش نیز هست و تعداد قابل‌توجهی اثر هنری در هر یک از این رشته‌ها، خلق کرده است.

 

[Violinist cat❁]

«ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بیدل» فرزند «میرزا عبدالخالق» در سال ۱۰۵۴هـ. ق در پتنه در ایالت بهار هندوستان به دنیا آمد و در آنجا رشد کرد و تربیت یافت. سال تولد او از «انتخاب» و «فیض قدس» در می‌آید. او شاعر پارسی‌گوی است که از ترکان جغتایی برلاس یا ارلاس بدخشان افغانستان بود؛ وی بیشتر عمر خود را در شاه جهان‌آباد دهلی زندگی کرد و آثار منظوم و منثور خود را ایجاد کرد.

او در سال ۱۰۷۹ ه‍.ق بخدمت محمداعظم بن اورنگ زیب پیوست. سپس، به سیاحت پرداخت، و سرانجام، در «سال ۱۰۹۶ ه‍. ق» در دهلی سکنی گزید، و نزد آصف جاه اول، (نظام حیدرآباد) دکن منزلت بلند داشت.

بیدل در روز پنج‌شنبه چهارم صفر سال «۱۱۳۳ ه‍. ق» در دهلی زندگی را بدرود گفت و در صحن خانه‌اش، در جایی که خودش وصیت کرده بود، دفن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[HAKIMEH.MZ]

ابوالعباس فضل پسر عباس رَبِنجَنی (رَبَنجَنی)، از شاعران ایرانی سدهٔ چهارم هجری است. او از مردم ربنجنِ سمرقند و هم‌روزگار با نصر بن احمد سامانی (۳۰۱-۳۳۱ ق) و نوح بن نصر سامانی (۳۳۱-۳۴۳ ق) بوده‌است. شعر زیر ــ که در سوگ نصر بن احمد و برتخت‌نشینی نوح بن نصر سروده شده ــ از اوست:

پادشاهی گذشت خوب‌نژادپادشاهی نشست فرّخ‌زاد
زآن گذشته، زمانیان غمگینزین نشسته، جهانیان دل‌شاد
بنْگر اکنون به چشم عقل و بگوهرچه بر ما ز ایزد آمد داد
گر چراغی ز پیش ما برداشتباز شمعی به‌جای او بنهاد
ور زحل نحسِ خویش پیدا کردمشتری نیز دادِ خویش بداد
سه بیت از این شعر را ــ که در تاریخ بیهقی آمده‌است ــ فرخی سیستانی در مرگ سلطان محمود غزنوی و جانشینیِ سلطان مسعود غزنوی با این مَطلَع تضمین کرده‌است:

هرکه بود از...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.