مشاعره مشاعره با حرف گ

[FakhTeh]

گر رفته باشم زین جهان بازآیدم رفته روان
گر همچنین دامن کشان بالای خاکم بگذری

 

[Tara Motlagh]

گاهی چو آب هستم و گاهی چو آتشم
از این دوگانگی ست که بس درد می‌کشم

سویَم میا و روح پریشان من مخوان
اوراق کهنه‌ای ز کتابی مشوشم

 

[Deleted]

گاه باید روئید، از پسِ آن باران
گاه باید خندید، بر غمی بی‌‌پایان...

 

[m.sina]

گاه باید روئید، از پسِ آن باران
گاه باید خندید، بر غمی بی‌‌پایان...

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
وآن چنان پای گرفته‌ست که مشکل برود

دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند آن روز که محمل برود

 

[Tara Motlagh]

گفتمش سیر ببینم مگر از دل برود
وآن چنان پای گرفته‌ست که مشکل برود

دلی از سنگ بباید به سر راه وداع
تا تحمل کند آن روز که محمل برود

گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
وقتی حضور آینه کمرنگ می‌شود

وقتی میانۀ بلوا سکوت دوست
در جان گوش‌های کَرَم زنگ می‌شود

 

[FakhTeh]

گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
وقتی حضور آینه کمرنگ می‌شود

وقتی میانۀ بلوا سکوت دوست
در جان گوش‌های کَرَم زنگ می‌شود

گوسفندی برد این گرگ معود هر روز
گوسفندان دگر خیره درو می‌نگرند

 

[Deleted]

گوسفندی برد این گرگ معود هر روز
گوسفندان دگر خیره درو می‌نگرند

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد

 

[Deleted]

گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دل سنگش اثر نکرد

گیرم که وصال دوست در خواهم یافت
این عمر گذشته را کجا دریابم...

 

[Deleted]

گیرم که وصال دوست در خواهم یافت
این عمر گذشته را کجا دریابم...

گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن!
گاه می‌لغزد زبانم، بشنو و باور مکن!
گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟
گفتم آری می‌توانم... بشنو و باور مکن!

 

[m.sina]

گفته بودم شادمانم؟ بشنو و باور مکن!
گاه می‌لغزد زبانم، بشنو و باور مکن!
گفتی آیا در توانت هست از من بگذری؟
گفتم آری می‌توانم... بشنو و باور مکن!

گر من به شوق دیدنت از خویش می روم
از خویش می روم که تو با خود بیاری ام

بود و نبود من همه از دست رفته است
باری مگر تو دست برآری به یاری ام