کارگاه گفت‌وگو کارگاه گفتگوی چالش نویسندگی | دوره دوم

[Ayli_fam]

سلام شبتون بخیر♡
منولوگ باعث میشه خواننده با رمان و شخصیت‌ها ارتباط بگیره هر چقدر منولوگ قوی‌تر باشه باعث میشه خواننده بیشتر با شخصیت و مکان رمان آشنا بشه. توصیفات هستن که به زیبایی و ارتباط گرفتن کمک می‌کنن و توصیفات هم که درون منولوگ رخ میده و اگر رمان فقط دیالوگ باشه و بدون توصیف ظاهری و مکانی و بیان احساسات شخصیت، باعث زده شدن خواننده از رمان میشه. البته این به این معنی نیست که دیالوگ مهم نیست. دیالوگ و منولوگ مثل دو کفه ترازو هستند که داخل رمان باید تعادل حفظ بشه و هر دو قوی باشن. منولوگ باعث ارتباط گرفتن و دیالوگ باعث ماندگاری رمان میشه.

 

[Fateme Amade]

درود بر شما
از نظر من مونولوگ ستون و پایه‌ی یک نوشته است.
با مونولوگ جمع میشه یا مونولوگ شروع میشه و با مونولوگ جریان نوشته پیش میره. وسیله‌ی ارتباط ذهنی نویسنده با مخاطب و جا انداختن مفهموم نوشته توی مغز خواننده است.
و تا بحال هیچ کتابی رو نخوندم که مونولوگ نداشته باشه‌.
شاید تکس‌هایی باشن که فقط دوتا دیالوگ داشنه باشن و تمام اما برای نوشتن یک داستان، رمان و کتاب مونولوگ‌ها رکن اساسی اون هستن و بدون اون کلا نوشته نا مفهوم میشه.

 

[MAHl]

سلام
به نظر من مونولوگ برای یه داستان خیلی مهمه همون اندازه ای که دیالوگ هم مهمه، چون اگر داستانی فقط مونولوگ باشه خب حوصله سر بر میشه(از نظر من) اگر هم فقط دیالوگ باشه خواننده از حال و احوالات شخصیت سر در نمیاره و این هم به نظرم جذاب نیست.
من خودم مونولوگ هایی رو دوست دارم که شخصیت از احساساش میگه اما خب از اونایی هم که خیلیی توصیفات پشت هم دارن خوشم نمیاد

 

[حصار آبی]

سلام، به نظر من متن مونولوگ باید دارای بار اطلاعاتی مطلوب باشه. توصیفات زیاد تو مولونوگ واقعا خسته کننده میشه و تکرار خواننده رو دلزده می‌کنه. مونولوگ می‌تونه دارای خطوط زیاد باشه و یا کم اما خوبه که خواننده رو توی فضای داستان غرق کنه به طوری که خواننده اصلا متوجه نشه مونولوگ چه حجمی داشت.

 

[ZARY MOSLEH]

سلام
به‌نظر من مونولوگ به همون اندازه‌ای توی یه نوشته اهمیت داره که دیالوگ داره، و همین‌طور تناسب بین این دو تا. حتی اگر گاهی اوقات واقعاً نمی‌شه این تعادل و تناسب رو برقرار کرد، باید وارد بحث جذابیت مونولوگ شد. اگه یه مونولوگ به قدری خوب و جذاب باشه که جای خالی دیالوگ رو تا حدودی پُر کنه، حتی مونولوگ‌محور بودن یه متن هم خیلی آزاردهنده نیست. مونولوگ جذاب هم مونولوگیه که همه‌چیز توش به اندازه باشه... توصیفات به اندازه‌ای داشته باشه، فضا رو تداعی کنه و احساسات رو به چالش بکشه. یه موضوعی هم وجود داره، پاراگراف بندیه. برخی اوقات مونولوگ‌ها به قدری طولانی و نامنظم می‌شن که اصلاً آدم قید خوندنشون رو می‌زنه.