در حال تایپ رمان راز گیله‌نار | مریم پورسپاهی کاربر انجمن یک رمان

[maryam poursepahi]

نام رمان :

راز گیله‌نار

نام نویسنده:

مریم پورسپاهی

ژانر رمان:

معمایی، عاشقانه، اجتماعی

کد رمان: 5610
ناظر: SA❀HEL

خلاصه:
راوی اول، روایت‌گر زمانه، او سرنوشت است و تصمیماتش...
عقربه‌های چرخ گردان تقدیر بر روی قتل خان‌زاده‌ای جوان ایستاده‌ است و پس از مرگش، دفترچه‌ای به یادگار می‌ماند. دفترچه‌ای که محکوم است صاحب خود را بیابد و راز درون‌اش را فاش کند.
چه کسی ارباب‌زاده‌ی جوان را به قتل رسانده است و چرا؟

 

[❥لیلیِ او]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[maryam poursepahi]

مقدمه:
‌بازی سرنوشت است دیگر، شگفتی‌هایش بسیار و گیج کننده.
گاه روی خوش و شیرین نشان می‌دهد، گاه تلخی زندگی و سیاه‌بختی هدیه می‌کند و گاهی هم بهای چیزی را با اتصال چند تن می‌گیرد. بهایی که هم درد دارد، هم خنده‌های نمکین و هم بی‌احساسی‌های روزگار.
دردهایی از جنس پاشیدن نمک بر روی زخم سرباز که به سوزشی طاقت‌فرسا مبدل می‌شود. خنده‌های نمکینی که کودکی برای خانواده‌اش در روز تولدش می‌زند و هیجان را در سوسوی چشمان آنان به ارمغان می‌آورد. بی‌احساسی‌های روزگاری که هر بار رخی جدید نمایان می‌کند و نمی‌گذارد قدم از قدم برداری و در پایان عذابی که بعد از هر سختی شاید به شیرین‌کامی تغییر پیدا کند.
در همان زمان است که تاریخ باری دیگر رقم می‌خورد و عروسک خیمه‌شب بازی تقدیر می‌شوی تا بهای همان‌چه که...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[maryam poursepahi]

«فصل اول راز گیله‌نار، بازگشت چاووش»


دستان نو عروسش را گرفت و به سوی در آهنین راه افتاد. چندسال از رفتنش می‌گذشت؟ یک سال، دوسال، نه شاید هم سه سال... .
پس از رفتنش گویا خاطرات این خیابان در درزهای فروریخته‌ی دیوار جا خوش کرده‌اند. خاطراتی که با عشق مزین شده بود!
عشق به دختری که همچو نامش در یک ایل معروف بود و دل می‌ربود از این و آن؛ اما چه شد؟! چه گذشت میان او و معشوق؟
هیچ‌گاه آخرین سخنان حوریِ زمینی را فراموش نمی‌کرد. حرف‌هایی که چون پارافین، جانش را به آتش کشید، فلفل مانند چشمانش را سوزاند و اشک و درد را مهمان وجودش کرد.
شاید باید گفت، مزه‌ی گس مانند ترک‌شدن را چشید؛ همانند خرمالویی می‌ماند که نرسیده چیده و خورده بود. چه مثال جالبی برای او!
او همانند خرمالوهای باغ پدری‌اش نرسیده...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[maryam poursepahi]

تلخ‌خندی کنج لب مرد جا خوش کرد. حدس میزد با بازگشتش به این شهر و خانه چنین می‌شود. می‌دانست که آماندای جوان بالاخره روزی پرسان می‌شود. اما چه می‌گفت؟ می‌گفت به دختری فکر می‌کردم که زمانی همسرم بود؟ می‌گفت به دلبری‌های آن دختر هجده‌ ساله می‌اندیشد یا... . واقعا چه می‌گفت از بازی روزگار با او و خرمالوی کال زندگی‌اش؟!
- یاد خاطرات قدیمی افتادم، همین عزیزم. پاشو بریم که قرارِ با خانوادم کامل آشنات کنم.
من‌من کنان و نامطمئن لب زد: «مطمئن؟»
چاووش همان‌گونه که چمدان‌هایشان را بر می‌داشت به روی او خنده‌ای پاشید و سری از اطمینان تکان داد. نمی‌توانست او را حساس کند و مسافرت‌شان را تلخ!
پس از آن‌که چمدان‌ها را برداشت با چند گام بلند روبه‌روی در زرشکی رنگ ایستاد و آماندا را صدا زد. دستانش به زنگ...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[maryam poursepahi]

سپس، تن ظریفش را به چپ متمایل کرد. آماندا در چشم‌هایش نقش بستند و ستاره‌های ریز و درشت با دنباله در تیرگی‌هایش دیده شدند. درخشش نشان از کنجکاوی بودند.
آسو از برادرش که تا ثانیه‌هایی پیش، نزدش شکایت می‌کرد، دور شد و سراغ همسربرادرش رفت. اعتراض مردانه‌اش را ندید گرفته و دستان آماندا را گرفت و فشاری به آنان داد.
آماندا فرورفتگی حاصل از فشار ریز آسو را در تک‌به‌تک نقاط پوست دستش حس می‌کرد. نمی‌دانست از چه بود، ولی آرامشی همان‌جا به جانش تزریق شد. چشم‌هایش را به دستانشان دوخت. خط‌لبش کش آمد و لبخندی پهنای صورتش جا خوش کرد.
کهربایی‌هایش را به دختر ریزنقش مقابلش دوخت و با بهتی در چهره‌اش روبه‌رو شد. آسو تا به‌کنون رنگی به آن زردی ندیده و در شگفت خداوند مانده بود. زردی یکدست، انگار خورشید در...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.