دفتر آزادنویسی دفتر آزادنویسی نجواهای شبانه | نیلوفر آبی کاربر انجمن یک رمان

[Ash;]

نجواهای شبانه | نیلوفر آبی
Delaram*☆♡ عزیز بابت اشتراک محتوای دفترتان با کاربران یک‌رمان، متشکریم.
-
در این تاپیک فرد دیگری جز نویسنده، حق ارسال هیچ پستی را ندارد.
درصورت مشاهده موارد غیراخلاقی با کلیک بر گزینه "گزارش" با ما همکاری کنید.
درصورت تمایل به ایجاد دفترآزادنویسی، از این تاپیک اقدام نمایید.
-
" تیم مدیریت کتاب | انجمن یک رمان " ​

 

[Delaram*☆♡]

The night wispers of the lotus
ــــــ
غار آبی تنهایی من: مرداب نیلوفر آبی

شب در آسمان سورمه ای مرداب افکارم همچون ابرهای پراکنده بیقرار ودر حال حرکت...
دلدادگی ماه باستاره تصویری بود که در ذهنم قاب گرفته شد.
گیسوانم چون نسیمی شروع به وزیدن کرد، گاهی آرام و گاهی افشون میکرد وبی تابی.
پیشانیم همچون کوهی محکم و استوار و چشمانم مانند دو چشمه که ازدل کوه جوشیده با صدای آرام وریز وگاهی با برخورد به تیکه شیشه هایی شکسته شده باصدایی بلندتر...
به سمت فرازو نشیب کوه، گونه ها و چانه سرازیر شده وبا رسیدن به دو چاله گونه تبدیل به آبی داغ وسوزان می شود، بجای صدای بال زدن وآواز کبوتران ضربان قلبم بود که دیوانه وار وبی تاب به میله های زندان قفسه سینه می کوبید...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Delaram*☆♡]

The child inside the lotus
کودک درون نیلوفر آبی
ـــــ
دلم تنگ شده برای دلتنگیهای کودکانه ام...
دلم تنگ شده برای بهانه های کودکانه ام که دلتنگیش برای موهای بلند وابریشمی سبز رنگ عروسکش بود که ریخته بود.
دلم تنگ شده برای دلتنگی کودکانه ام و بهانه ی گریه ام که تعمیر دوباره عروسکم بود.
بهانه هایی که خریدار داشت و درآغوش پر محبت مادر و پدروخواهر گرم ونوازش می شدم.
گوش دل به یاد گرفتن شعرها و حرفهایی میدادم که شیرین بود چون عسل و احساسات قلبم رو به بازی میگرفت دلنواز ودلنشین.
دستهایی که صورتم را قاب میگرفت شانه ای که با زمزمه های شاعرانه ی خواهرم تبدیل به چنگی میشد وتارهایش گیسوان مواج وبلند قهوه ایم بود. ملودی شبانه ای مینواخت ومن تمام تن گوش میشدم وچشم،...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Delaram*☆♡]

phoenix is sometimes born in a swam
ققنوس گاهی در یک باتلاق بدنیا می آید.

غصه ی آسمان دل من، آسمان دلم گرفته س ابرهای تیره و مچاله شده ی خاکستری همدیگر رو در آغوش کشیدند
چند روزیست که آسمان شهرم گرفته بود بارید غرش کرد و خود را در آغوش زمین رها کرد وآرام گرفت
وچه حس تلخ ولی آرام بخشی داره، عینهو قهوه ی تلخ، وقتی
دل طبیعت با دل تو هم نوایی میکنه وهمدردی...
گویی، با هر نسیمی که الان از پنجره ی اتاقم حس میکنم و نوازش دستهایش بر روی گونه های خیسم نجوا می کند:
دوباره میبینم که ره رسیده به تقاطع دو راهی
دوباره قصه ی غم های تو، حرفهایی که شنیدی و...
حرفهایی که داشتی بسی محکم وگرم وشیرین نگفتی و در دل
زمزمه کردی شعر مولانا...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Delaram*☆♡]

گاه باید روئید از پس آن باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌‌ پایان
«سهراب سپهری»

 

[Delaram*☆♡]

Divinğ thoughts in the sea of the lotus pond
ــــ
غواصی افکار در دریای مرداب نیلوفر آبی
ــــ

 

[Delaram*☆♡]

The most beautiful love
 ــــــ
زیباترین دلدادگی
ــــــ