- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
-
تذکر:
نویسندگان عزیز از نوشتن رمان‌هایی با محتوای غیر اخلاقی خودداری کنید. در صورت مشاهده چنین موضوعی صحنه رمان شما بدون تذکر توسط ناظرین حذف خواهد شد.
مواردی که شامل موضوعات غیراخلاقی می‌شود عبارت‌است از:
1. پرداختن به زندگی افرادی با گرایش های خاص مانند (هم‌جنس‌گرایی، ....)
2. بیان صریح عقاید سیاسی در رمان‌ها و زیر سوال بردن چارچوب‌های جامعه اسلامی
3. بیان توصیف صریح جنسی و به کار بردن کلمات ناشایست.
و...
قبل از ایجاد رمانتان موارد زیر را در نظر داشته باشید:
1. اسم رمان خود را طوری انتخاب کنید که داری مصادیق مجرمانه و خلاف عرف جامعه نباشد.
2. از به کار بردن کلمات جنسی و مواردی که با شئونات اسلامی مغایرت دارد، به جد خودداری کنید.
3- برای تایپ رمان می توانید طبق تاپیک آموزشی زیر رمان خود را ارسال کنید:
4. با مطالعه رمان‌های نویسندگان انجمن به آن‌ها امید نوشتن خواهید داد.
داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه آقای چمنی | ماه.میم کاربر انجمن یک رمان
- نویسنده موضوع Tobias
- تاریخ شروع
- پاسخ‌ها 9
- بازدیدها 686
- کاربران تگ شده هیچ
- تاریخ ثبت‌نام
- 26/9/20
- ارسالی‌ها
- 2,411
- پسندها
- 33,948
- امتیازها
- 64,873
- مدال‌ها
- 31
- سن
- 17
سطح
33
- مدیر
- #2
«ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ»
نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن داستان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین **♡ تاپیک جامع مسائل مربوط به داستان‌کوتاه ♡**
و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با داستان به لینک زیر مراجعه فرمایید!
♧♡ تاپیک جامع برای مسائل رمان نویسی ♧♡
برای انتخاب ژانرِ مناسبِ داستان خود به...
امضا : Ash;
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #3
«اپیزود آخر»
به صندلی گهواره‌ایِ چوبِ روس‌ش تکیه داده بود، بدنش را به گونه‌ای روی صندلی انداخته بود که استخوان‌های بیرون‌زده‌ی کتفش با عقب رفتن صندلی به چوب سفت و سختش سابیده می‌شد. نوک انگشتان کشیده‌اش جلد زبر چرمی دفترچه را نوازش می‌کرد که صدای تَرَق سوختن یکی از هیزم‌ها طنابی بر گردن باریک و درازش شد و او را از عالم خیال بیرون کشید. نوازش وداع گونه‌ی دفترچه‌ی لعنتی را تمام کرد، کمی به آن خیره ماند اما دفترچه چشم‌های خونینش را مانند همیشه نگشود تا جوابگوی نگاهش باشد! مرد خشمگین شد، بند نازک و چرمی‌اش را به قصد پاره کردن کشید اما تنها باز شدن گره نصیبش شد. صدای نفس‌نفس خشمگینش با سمفونی صدای آتش سرخ‌رنگ فضای اتاقک چندمتری...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #4
«اپیزود اول»
با عجله پیاده‌‌روی ناهموار را زیر قدم‌های بلند و نیم‌بوت چرم کرمی‌اش می‌گذراند. دیر کرده بود! انتظار نداشت کارش انقدر طول بکشد، دلش نمیخواست او را منتظر بگذارد. امیدوار بود سروقت به کافه برسد پس به سرعت قدم‌هایش افزود. هنوز در خیابان اصلی منتهی به کوچه‌ی کافه بود که دانه‌های برف رقصان و لرزان به روی گونه‌های داغش نشستند و لبخند به لبش آوردند. چند لحظه‌ای مکث کرد و سرش را رو به آسمان گرفت، چشمان عسلی‌اش را بست و اجازه داد دانه‌های برف مژه‌های کوتاه و مشکی‌اش را زینت دهند. کف دستش را تا سینه بالا آورد و منتظر ماند کریستال‌های ریز و درشت آبدار برف دستش را پر کند. خنده‌ی سرخوشی کرد و به راهش ادامه داد. برف آبدار بود...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #5
قبل از خارج شدن از کافه مرد کت بلند خودش را روی شانه‌های ظریف دختر انداخت و دستش را هم دور شانه‌اش نگه داشت و با هم به بیرون قدم گذاشتند و هوای سرد را به ریه‌های گرم خود دعوت کردند.
- دوست داری کجا بریم؟
- اومم قراره ببینیم روز تو چطور می‌گذره پس خودت بگو!
- خب تازه برف اومده... اگه سردت نیست و دوست داری، بریم تپه‌ی پشت جنگل؟
دخترک به خودش زحمت جواب دادن نداد دست پسر را از روی شانه‌اش برداشت و کت را خودش روی شانه‌اش چنگ زد که نیفتد و با دست دیگرش دست همیشه سرد پسر را درمیان انگشتان ظریفش اسیر کرد و به طرف مسیر تپه‌ی پشت جنگل دوید. پسر از واکنش دختر جوان خندید و پشت سرش دوید.
- نیل لطفاً آروم‌تر! ممکنه بیفتی اونجا قرار نیست فرار کنه.
- اوِه! لطفاً کمتر غر بزن و بدو...
- دوست داری کجا بریم؟
- اومم قراره ببینیم روز تو چطور می‌گذره پس خودت بگو!
- خب تازه برف اومده... اگه سردت نیست و دوست داری، بریم تپه‌ی پشت جنگل؟
دخترک به خودش زحمت جواب دادن نداد دست پسر را از روی شانه‌اش برداشت و کت را خودش روی شانه‌اش چنگ زد که نیفتد و با دست دیگرش دست همیشه سرد پسر را درمیان انگشتان ظریفش اسیر کرد و به طرف مسیر تپه‌ی پشت جنگل دوید. پسر از واکنش دختر جوان خندید و پشت سرش دوید.
- نیل لطفاً آروم‌تر! ممکنه بیفتی اونجا قرار نیست فرار کنه.
- اوِه! لطفاً کمتر غر بزن و بدو...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #6
صدای قهقهه‌ی اوه در سکوت آنجا می‌پیچد، سرش را چرخاند و به چشمان خشمیگن نیل خیره شد. با نوک انگشت و تمام احتیاطی که می‌توانست به خرج دهد طره موهای افتاده بر صورت سرخ از سرمای نیل به پشت گوشش راند:
- متأسفم متأسفم فقط چند لحظه نیاز داشتم چشمام از زشتی تو استراحت کنن.
همین جمله کافی بود تا دوباره آتش در چشمان نیل زبانه بکشد و جیغی گوش‌خراش که نه آسمان خراش درست کنار گوش اوه به صدا دربیاید.
- نیل خواهش می‌کنم من به گوشام نیاز دارم.
- پس می‌تونی کاری نکنی که در معرض خطر قرار بگیرن!
اوه سر نیل را در آغوشش فشرد، به گونه‌ای که راه زیادی برای جیغ زدن نداشته باشد:
- فکر خوبی بود واقعا حالا هم چشمام از زشتی تو در امانه هم گوشام از صدای جیغت.
نیل و تقلاهایش برای آزادی و زدن...
- متأسفم متأسفم فقط چند لحظه نیاز داشتم چشمام از زشتی تو استراحت کنن.
همین جمله کافی بود تا دوباره آتش در چشمان نیل زبانه بکشد و جیغی گوش‌خراش که نه آسمان خراش درست کنار گوش اوه به صدا دربیاید.
- نیل خواهش می‌کنم من به گوشام نیاز دارم.
- پس می‌تونی کاری نکنی که در معرض خطر قرار بگیرن!
اوه سر نیل را در آغوشش فشرد، به گونه‌ای که راه زیادی برای جیغ زدن نداشته باشد:
- فکر خوبی بود واقعا حالا هم چشمام از زشتی تو در امانه هم گوشام از صدای جیغت.
نیل و تقلاهایش برای آزادی و زدن...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #7
غروب روی تپه را که انتظارش را می‌کشیدند با صدای جیغ و خنده‌هایشان، پرتاب گلوله‌های برفی گذشت تا بالاخره رضایت دادند و با ترک کردن آنجا آرامش را به آن پناهگاه طبیعی برگردانند. ذرات برف باقی‌مانده به روی موها و لباس‌هایشان حالا آب شده بود و هردو خیسِ خیس بودند؛ چیزی که انگار اصلاً مانعی برای خنده و آهنگ خواندن آن‌دو نبود. در راه خانه‌ی نیل کوچه‌ها و خیابان‌ها را می‌گذارند. اوه دستش را دور شانه‌ی نیل حلقه کرد:
- از تصمیمت برای وکالت مطمئنی نیل...؟!
دخترک با لبخندی از تصور خودش زمانی که وکیل شده لبخندی زد و آهسته سر تکون داد:
- واقعاً دوست دارم وکیل بشم!
- با این حساب باید براش تلاش کنی، می‌دونی که؟
اخماش با شنیدن جمله اوه رفت تو هم، هردو خوب میدونستن قرار نیست...
- از تصمیمت برای وکالت مطمئنی نیل...؟!
دخترک با لبخندی از تصور خودش زمانی که وکیل شده لبخندی زد و آهسته سر تکون داد:
- واقعاً دوست دارم وکیل بشم!
- با این حساب باید براش تلاش کنی، می‌دونی که؟
اخماش با شنیدن جمله اوه رفت تو هم، هردو خوب میدونستن قرار نیست...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #8
اهم ماه و اوه هردو یک نفرن ولی پرتو بهش میگه ماه نیل بهش میگه اوه همین.
«یک اپیزود مانده تا پایان»
«یک اپیزود مانده تا پایان»
- مشترک مورد نظر پاسخگو نمی... .
ناسزایی می‌گوید و با دستان لرزان تماس نا‌فرجامش را قطع می‌کند تا دوباره شانسش را بیازماید.
سکوت
(بوق)
سکوت
(بوق)
سکوت
(بوق)
- خواهش می‌کنم جواب بده!
هنوز هق‌هق ناامیدانه‌اش کامل از گلو بیرون نپریده بود که صدای شاداب و سرزنده پرتو، همانند نامش بر ثانیه‌های تاریکش تابید:
- جانم عزیزم؟ ببخشید جواب ندادم دستم بند بود.
صدای جابه‌جا شدن گوشی را می‌شنود.
- بهار نارنجم؟ خوبی؟... چرا جواب نمیدی؟
- اون مرده... .
صدای خودش هم مرده بود! خنده...
ناسزایی می‌گوید و با دستان لرزان تماس نا‌فرجامش را قطع می‌کند تا دوباره شانسش را بیازماید.
سکوت
(بوق)
سکوت
(بوق)
سکوت
(بوق)
- خواهش می‌کنم جواب بده!
هنوز هق‌هق ناامیدانه‌اش کامل از گلو بیرون نپریده بود که صدای شاداب و سرزنده پرتو، همانند نامش بر ثانیه‌های تاریکش تابید:
- جانم عزیزم؟ ببخشید جواب ندادم دستم بند بود.
صدای جابه‌جا شدن گوشی را می‌شنود.
- بهار نارنجم؟ خوبی؟... چرا جواب نمیدی؟
- اون مرده... .
صدای خودش هم مرده بود! خنده...
آخرین ویرایش
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #9
***
پشت در مشکی‌رنگ خانه‌ای که هردو با هم انتخابش کرده بودند ایستاده بود. خسته‌تر از آن بود که دستش را بالا بیاورد تا در بزند، سرش را به در تکیه داد، آرام ضربه زد، ضربه زد، ضربه زد؛ ضربه‌ها رفته‌رفته محکم‌تر و دیوانه‌وار‌تر می‌شد تا اینکه ناجی‌اش در را با وحشت گشود.
- تویی؟ چرا اینجوری در میزنی؟! بیا تو بیا تو.
متوجه گرمی خون روی صورتش شد، حتما وقتی سرش به گوشه‌ی پلاک برجسته‌ی روی در خورده بود شکافته بود. پرتو جلوتر می‌رفت و زیر لب چیزهایی زمزمه می‌کرد و از ماه می‌پرسید چیزهایی که ماه واقعا هیچ‌یک را نفهمید تا جوابش را بدهد. دالان تاریک ورودی را که پشت سر گذاشت. پرتو در پذیرایی تعلل نکرد؛ به سمت یکی از اتاق‌ها رفت، با دستی پر از لباس‌هایی تمیز بیرون آمد. سرش پایین...
پشت در مشکی‌رنگ خانه‌ای که هردو با هم انتخابش کرده بودند ایستاده بود. خسته‌تر از آن بود که دستش را بالا بیاورد تا در بزند، سرش را به در تکیه داد، آرام ضربه زد، ضربه زد، ضربه زد؛ ضربه‌ها رفته‌رفته محکم‌تر و دیوانه‌وار‌تر می‌شد تا اینکه ناجی‌اش در را با وحشت گشود.
- تویی؟ چرا اینجوری در میزنی؟! بیا تو بیا تو.
متوجه گرمی خون روی صورتش شد، حتما وقتی سرش به گوشه‌ی پلاک برجسته‌ی روی در خورده بود شکافته بود. پرتو جلوتر می‌رفت و زیر لب چیزهایی زمزمه می‌کرد و از ماه می‌پرسید چیزهایی که ماه واقعا هیچ‌یک را نفهمید تا جوابش را بدهد. دالان تاریک ورودی را که پشت سر گذاشت. پرتو در پذیرایی تعلل نکرد؛ به سمت یکی از اتاق‌ها رفت، با دستی پر از لباس‌هایی تمیز بیرون آمد. سرش پایین...
آخرین ویرایش توسط مدیر
امضا : Tobias
- تاریخ ثبت‌نام
- 10/5/21
- ارسالی‌ها
- 1,329
- پسندها
- 44,672
- امتیازها
- 60,573
- مدال‌ها
- 33
سطح
38
- نویسنده موضوع
- #10
- نه نه نه.
صدای وحشت‌زده‌ی ماه توی اتاق کوچیک چرخ می‌خوره.
- من کشتمش؟ من... .
گیج پرتو را نگاه می‌کند، ناله‌ای می‌کند و از تصور قتل کرده یا نکرده به خودش می‌پیچید.
- پرتو من... .
سایه‌ی سکوت بر سرشان فرود می‌آید. نمی‌داند چند ثانیه، دقیقه، ساعت گذشت تا پرتو با قدم‌هایی نامطمئن به سمتش آمد و در آغوشش پناهش داد.
- هی... ما همیشه برای یک قتل کوچولو آماده بودیم، نبودیم؟
پرتو موهای به هم چسبیده‌ی ماه را چنگ می‌زند و در آغوش می‌فشارد. عصبی می‌خندد.
- باید تمیزکاری کنیم.
***
هردو پیچیده در پتویی گرم و پشمی کنار هم جا خوش کرده بودند. بوی تند تیز اسید و بازهای در هم آمیخته که از گوشه‌ی پنجره‌ی باز به بیرون کشیده می‌شدند...
صدای وحشت‌زده‌ی ماه توی اتاق کوچیک چرخ می‌خوره.
- من کشتمش؟ من... .
گیج پرتو را نگاه می‌کند، ناله‌ای می‌کند و از تصور قتل کرده یا نکرده به خودش می‌پیچید.
- پرتو من... .
سایه‌ی سکوت بر سرشان فرود می‌آید. نمی‌داند چند ثانیه، دقیقه، ساعت گذشت تا پرتو با قدم‌هایی نامطمئن به سمتش آمد و در آغوشش پناهش داد.
- هی... ما همیشه برای یک قتل کوچولو آماده بودیم، نبودیم؟
پرتو موهای به هم چسبیده‌ی ماه را چنگ می‌زند و در آغوش می‌فشارد. عصبی می‌خندد.
- باید تمیزکاری کنیم.
***
هردو پیچیده در پتویی گرم و پشمی کنار هم جا خوش کرده بودند. بوی تند تیز اسید و بازهای در هم آمیخته که از گوشه‌ی پنجره‌ی باز به بیرون کشیده می‌شدند...
آخرین ویرایش
امضا : Tobias
موضوعات مشابه
داستان کوتاه در حال تایپ
داستان کوتاه منهاج | سین میم کاربر انجمن یک رمان
