در حال تایپ رمان دلدار بانو | Ayli کاربر انجمن یک رمان

[Ayli_fam]

چشمانش درشت شد و تک خنده ناباوری کرد.
- اوینار؟! مخت جابه‌جا شده؟ پادشاه سن پسر کاوه را دارد.
لپ‌هایم را باد کردم
- خب من چه‌‌ می‌دانم فکر کردم همسن کاوه است.
چپ‌چپی نگاهم کرد
- خوبه در ابتدا گفتم جوانی رشید، من به جنگل نمی‌آییم چند چیز لازم دارم میرم بازار آن‌ها را بخرم تا آن مدت کار تو هم تمام شده، بیا کنار چاه آب تا باهم به خانه برویم.
سرم را تکان دادم و او رفت ادامه راه با ذهنی آشفته طی کردم، اگر فراز از حرفش پشیمان شده باشد چه؟!
اگر نیایید چه؟! وارد جنگل شدم و با نگرانی به درخت همیشگی نگاه کردم و با دیدنش نفسم را آسوده رها کردم. پا تند کردم و به سمتش رفتم با شنیدن صدای پایم سرش را بلند کرد با دیدنم با وحشت بلند شد.
- اوینار؟! چه شده؟
با دلخوری نگاهش کردم.
- مهمه؟! چرا این مدت نبودی؟...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ayli_fam]

با گیجی آرام خندیدم و به طور نمایشی اطرافم را نگاه کردم.
- فراز؟! حالت خوب است؟! مگر پادشاه اینجاست؟
هرکس نداند گمان میکند تو‌ پادشاهی!
بر موهایش چنگ زد و پوزخند زد. دلیل رفتارهایش را نمی‌دانستم گویا چیزی زیادی عصبی‌اش کرده بود آرام و با نگرانی صدایش کردم.
- فراز؟چرا آنقدر عصب... .
با خشم چشمانش را بر هم فشار داد و میان حرفم پرید.
- ساکت شو اَوینار، ساکت شو و دور شو، تا جایی که می‌توانی از اینجا دور شو.
دلم گرفت حتی نمی‌دانستم گناهم چیست که اینطور رفتار می‌کند! چشمانش را بسته بود و همانطور که بر درخت تکیه داده بود آرام سرش را بر تنه درخت می‌کوبید. حس کردم حضورم آزارش می‌دهد آرام با چانه‌ای لرزان از جا بلند شدم و به سمت خروجی جنگل دویدم، هر چه دورتر می‌شدم صدای گریه‌ام بلندتر میشد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ayli_fam]

***
از زبان هامین:
آشفته از از جایم برخاستم و به تراس رفتم، قلبم داشت از صدای گریه‌ی هنگام رفتنش تیر می‌کشید. می‌خواستم مانع‌اش شوم اما این دوری به صلاح هر دویمان بود، اگر کمی بیشتر می‌ماند بی‌شک این راز را فاش می‌کردم. تحمل شنیدن تنفرش نسبت به شاه را نداشتم. سخت بود از زبان کسی که عاشقانه دوستش داری بشنوی ازت متنفر است، به طوری که حاضر به شنیدن اسمت هم نیست. همان طور داشتم از تراس به حیاط قصر که در نیمه شب خالی از جمعیت بود نگاه می‌کردم که ‌ناگهان یک زن با چادر مشکی و یک مرد با صورت پوشانده توجهم را جلب کرد. اخم‌هایم را درهم کشیدم و با دو از در رمزی از قصر خارج شدم، به حیاط که رسیدم سرعت قدم‌هایم را آرام‌تر کردم مرد رفته بود اما زن هنوز همانجا بود آرام از پشت نزدیکش شدم و دستم را بر روی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Ayli_fam]

***
از زبان اَوینار:
همانطور که رخت ها را چنگ می‌زدم بی‌حوصله به حرف های گیلدا هم گوش می‌دادم.
- اَوینار به نظر مورد خوبی می‌آید، لگد به بختت نزن.
رخت را در سبد انداختم و عرق پیشانی‌ام را با بال دستمال سر گل دارم پاک کردم.
- نمی‌دانم گیلدا...باید فکر کنم. دل من پیش فراز است نمی‌توانم با کسی دیگر باشم.
به طور نمایشی با دست بر سرم کوبید.
- خاک بر سرت کنند اوینار فراموش کن آن فراز را آنکه رهایت کرد چرا انقدر غرورت را بخاطر او خورد میکنی؟
آهی کشیدم و پاهایم را در آب گذاشتم خنکی آب برخلاف همیشه دلم را آرام که نکرد هیچ، بدتر بهم اضطراب داد.
- با اینکه دلم رفتنش را قبول نمیکند اما نباید خودخواه باشم، اوضاع خانه خوب نیست و بار یک نفرم کم شود یک نفر است شاید درخواستش را قبول کردم!
***
از...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.