دلنوشته مجموعه دلنوشته‌های در وصف من، خطاب به فرهاد آذر | آمین کاربر انجمن یک رمان

[آینهـ]

اگر بخواهم چند کلمه‌ای صحبت کنم باید بگویم این نوشته‌ها در واقع نامه‌هایی هستند به دوستی به نام فرهاد آذر.
این‌ها افکار یک انسان‌اند در قالب نامه. نامه‌ها مربوط به تاریخ های متفاوتی هستند.
در مورد نام دلنوشته هنوز مطمئن نیستم و حتی نمی‌دانم به نوشتن افکار اکتفا کنم یا از جزییات زندگی فرستنده‌ی نامه‌ها و فرهاد آذر بیشتر بگویم و این نامه‌ها بشود داستان این دو نفر.
اگر شما نظری در این مورد دارید خواهشا با من به اشتراک بگذارید.

-لطفا به احترام این دونفر اگر شروع به خواندن این دلنوشته کردید نامه‌ها را کامل بخوانید. و من به احترام شما این دلنوشته را به پایان خواهم رساند، امیدوارم آنگونکه شایسته است به پایان برسد. ...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ملیکـا]

•| بسم رب القلم |•
آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند...

نویسنده‌ی عزیز، بی‌نهایت خرسندیم که دلنوشته‌های زیبایتان را در انجمن «یک رمان» به اشتراک می‌گذارید.
خواهشمندیم پیش از پست‌گذاری و شروع دلنوشته‌، قوانین بخش «دلنوشته‌های کاربران» را به خوبی مطالعه بفرمایید.
قوانین بخش دلنوشته‌ی کاربران

پس از گذشت حداقل ۲۰ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از درخواست تگ این کار را انجام بدهید.
درخواست نقد...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آینهـ]

۳ مهر، سال۸۲
آذرجان؛
می‌دانی من اشتباه کرده‌ام. در تمام عمر خودم را فریب داده‌ام و شاید بزرگترین موهبت خداوند به ما همین خودفریبی باشد.
دیگر کار به جاهایی کشیده است که درست و غلط خودم را نمی‌فهمم، نمی‌فهمم تمام این حرف‌ها توجیه است یا آن چیزی‌ست که واقعا هست.
به راحتی از آدمیان گذشتم و هرگز تعلق خاطری به هیچ جایی نداشتم، آذر این مرا می‌ترساند و تنها به فرزندی دل بستم که هرگز نداشتم‌اش آخر می‌دانی انسان در زندگی خود باید به جایی به چیزی خودش را پیوند بزند. انسان بدون پیوند خطرناک است، آذر انسان بدون پیوند به راحتی تباه می‌شود و تباه می‌کند من خودم را اینگونه پیوند زدم با چیزی که نبود با چیزی که هرگز به آن نرسیدم و تمام عمر به این طریق خودم را فریب...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[آینهـ]

-۱۳ دی، سال ۹۹
در وجود انسان لایه‌هایی تاریک هستند که نمی‌توان آنهارا موشکافی کرد فکر می‌کنم انسان آنگاه متوجه آنها می‌شود که حس می‌کند خودش را نمی‌شناسد یا چیزهایی هست که در مورد آنها مطمئن نیست مانند یک بلاتکلیفی همیشگی.
از اینها بگذریم آذر ، من خسته‌ام برای کشیدن خودم با واژه‌ها مانند یک نقاشی پیچیده و سخت، من دلم برای نقاشی کودکانه تنگ شده است می‌دانی یک زمان از «باد هوهو می‌کند» می‌نوشتم و اکنون نوشتن‌ها پرکشیده است و سخنانم تنها افکاری‌ست که می‌نویسم تا از دستشان بدهم. حیف است سرمایه‌ی آدم در زندگی این‌گونه افکار بی‌سر و ته و در انتها هیچ باشد!
امروز تصمیم گرفتم به آتلیه بروم و با چند عکس ساده با لبخندی بر لب دیوار خانه را به چهره‌ی خودم مزین کنم. آه که خنده‌ام...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.