شاعر‌پارسی اشعار هوشنگ ابتهاج

[ldkh]

گفتمش شيرين ترين آواز چيست؟
چشم غمگينش به رويم خيره ماند
قطره قطره اشکش از مژگان چکيد
لرزه افتادش به گيسوي بلند
زير لب غمناک خواند
ناله‌ي زنجيرها بر دست من!...

هوشنگ ابتهاج

 

[ldkh]

زمان بی کرانه را
تو با شمار عمر ما مسنج
به پای او دمی ست این درنگ درد و رنج
به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می زند رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش

هوشنگ ابتهاج

 

[« «N¡lOo£aR»»]

چه مُبارک است این غَم
که تو در دِلم نهادی

به غَمت که هرگز این غَم
ندهم به هیچ شادی...

#هوشنگ_ابتهاج
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

داغ و درد است همه
نقش و نگارِ دل من

بنگر این نقشِ به خون شسته
نگارا تو بمان...

#هوشنگ_ابتهاج
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

خوشتر از نقش تواَم

نیست در آیینه چشم...

#هوشنگ_ابتهاج

 

[« «N¡lOo£aR»»]

روزگاریست
که هَم صُحبت مَن
تنهاییست

یار دیرینه مَن
درد
و غم رُسواییست....

#هوشنگ_ابتهاج
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

عاشق منم که یار

به حالَم نظر نکرد...

#هوشنگ_ابتهاج

 

[« «N¡lOo£aR»»]

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است

یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است

ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است

برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است

گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه با من است

گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است

هر کسش گرفته دامن نیاز
ناز چشمش این میانه با من است

خواب نازت ای پری ز سر پرید
شب خوشت که شب فسانه با من است

#هوشنگ_ابتهاج

 

[« «N¡lOo£aR»»]

من در پِی خویشم ،
به تو بر می خورم اما

آن سان شده ام گُم
که به من دسترسی نیست...

#هوشنگ_ابتهاج
♦️

 

[« «N¡lOo£aR»»]

‏ز کدام رَه رسیدی؟
ز کدام در گذشتی؟

که ندیده،
دیده
ناگَه
به درون دل فِتادی؟

#هوشنگ_ابتهاج
♦️