دلنوشته مجموعه دلنوشته‌ دستانت را به من امانت بده‌ | اهورا کاربر انجمن یک رمان

[اهورا.]

آیا فراموش کردی که عشق خواهر مرگ است؟
چه بسا که رازش را با تو در میان قرار داده است؛
جریان باد را بپذیر که از این پس تملک خاک و دیارت را دلپذیر خواهد کرد!
نامت را هر سپیده‌دم بر آسمان فریاد می‌زنم
و همچنان روز و شب می‌گذرانم.

 

[اهورا.]

«من ریشه های تو را دریافته‌ام
با لبانت برای همه لب‌ها سخن گفته‌ام»
دستهایت با دستان من امتداد خواهد یافت و
در خلوت روشنایی با تو گریه خواهم کرد
ودر گورستان تاریک با تو می‌خوانم زیباترین اشعار را
چه بسا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده‌اند

 

[اهورا.]

«دستت را به من بده که
دست‌های تو با من آشناست»
ای یار گمشده‌ی من با تو سخن می‌گویم!
مانند علف با صحرا و یا باران با دریا

 

[اهورا.]

درختان با جنگل صحبت‌ می‌کنند
ابرها با آسمان،
ماه با کهکشان و
من با تو!
با من سخن بگو
نامم را بر زبان بیاورد و دستانت را به من بده.
حرف هایت را با من در میان بگذار و
قلبت را
در تملک من قرار بده.

 

[اهورا.]

در فکر تو
در میان باغ‌هایی سراسر از گل‌های شکفته شده
رنج‌ می‌کشم.
صورتت دیگر در یادم نیست.
مدت زیادی می‌گذرد که دستانت را نگرفته‌ام؛
چگونه لبانت مرا نوازش می‌کردند؟

 

[اهورا.]

تا زمانی که بودی، دست‌های بوی گل دلربا را می‌دادند
از زمانی که رفتی
گل‌های دلربا
بوی دست‌های تورا می‌دهند.

 

[اهورا.]

مانند پرنده‌ی کاغذی خیالم
با نشاط احساست
به سویم پرواز کن!
سرزمین‌های سرسبزی را خواهی دید که من
بر بلندترین درخت ان تاج خواهم داشت
تا به تو سایه ببخشم
از دو دستت
دو بال فرشته بساز
و برایم اندکی رویای ارامش به ارمغان بیاور

 

[اهورا.]

دلبرمن
اکنون مرا با آخرین بوسه‌هایت ترک کن؛
و درهای این کنج شکسته را با گیسوانت ببند.
برای دستان پر محبتت،
گلی از گل‌های سرخ خواهم چید و عاشقانه‌هایت را، برای مترسک‌های گندم‌زار، تعریف خواهم کرد.

 

[اهورا.]

دست‌هایت را کمی به من امانت بده که دست‌هایت
مانند روشنایی خورشید گرم هستند.
دستانم سرد و سبک افتاده‌‌اند
چشمانم را باز می‌کنم؛
هنوز زنده‌ام!

 

[اهورا.]

دست‌هایم
پرده از وجود گرم تو کنار می‌زنند
در برهنگی دیگری تورا می‌پوشانند ک حفظت می‌کنند‌
تن‌های دیگری را در تنت می‌یابند
دست‌هایم،
تن دیگری برایت خلق می‌کنند.