برگزیده رمان متهم ردیف چهارم | فاطمه علی‌آبادی کاربر انجمن یک رمان

[Fateme.]

دست دستی کرد و عاقبت رضایت داد و تراول‌ها را گرفت. بعد هم با دستان کوچولویش برایم بوسی فرستاد و دوان‌دوان رفت. به پشتی صندلی تکیه دادم. پدرم از آن واقعی‌ها بود و من احمق جز حرص دادنش هیچ نکرده بودم. رو به آسمان سیاه شب کردم.
- خدیا! به بزرگیت قسمت می‌دم بهم برش گردون. قول می‌دم هرچی که بشه، سرپرستی نرگس و چندتا بچه‌ی دیگه رو بگیرم و بفرستم‌شون مدرسه. باشه؟ قسمت می‌دم.
سرم را خم کردم و نگاهم را به برق روشن پنجره‌ی طبقه‌ی چهار شرقی دوختم. کاش هرگز قدم نحس احمد به سرنوشتم باز نمی‌شد.
نزدیک بیمارستان و پشتِ چراغ قرمز بودم که آهنگ الهه‌ی ناز گوشی باز هم بلند شد و اسم بابک روی صفحه‌اش نقش بست. جواب دادم و صدایش را روی بلندگو گذاشتم.
- بگو بابک.
صدایش خوشحال بود و بی‌اختیار امید را به رگ‌های...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

خب! اینم پارت آخر امشب
دیدین برگشتیم پارتای اول؟ یه سر به پارت ۴ بزنید

---

پدرم از گوشه‌ی چشم نگاهم کرد.
- باید بری زندان، با یه مجرم صحبت کنی، می‌تونی؟
آرام سر تکان دادم. باید شادی را می‌دیدم، باید هر طور شده از آنجا دَرَش می‌آوردم و جایی پنهانش می‌کردم. آن‌وقت می‌توانستم با خیال راحت پته‌ی احمد بی‌وجود را روی آب بریزم. گفتم:
- بله بابا. می‌تونم، می‌دونید که تو کارم واردم. فقط بگید باید چی کار کنم.
صورتش را کامل به سمتم برگرداند.
- اگه شروع کنی، باید تا تهش بری. ممکنه لازم باشه بیشتر از یه بار ببینیش. مطمئنی می‌تونی؟...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

سلام بچه‌ها!
خوبین؟
ببخشید که دو روز پارت نداشتیم، به قدری خسته‌ام که فقط دوست دارم یه گوشه بشینم، عین جغد به یه گوشه زُل بزنم
امشب احتمالاً هفت یا هشت‌تا پارت داشته باشیم؛ این اولیشه. دیگه آخرای بخش دومین. شاید همت کردم، همین امشب از دست این بخش و سعیده خانوم خلاص‌تون کردم
الآن شارژ ندارم؛ البته گوشیم
یه ذره که شارژ شد، باز میام پارت می‌ذارم.
یه دنیا ممنون‌تونم که نگاه‌تون رو بهم وام می‌دید

---

به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

پارت دوم امشب

---

با خُبی که گفت به خودم آمدم. بلند شدم و کنارِ یکی از پنجره‌ها ایستادم. دور فلزی بود و پرده‌ی زِبرای کرم رنگ و چِرکی رویش کشیده بودند. گوشه‌ی کت کتان و زیتونی رنگم را کنار زدم و دست در جیبم کردم. چشمم میان آسمان ابری و خیابان خلوت که از لای پرده مشخص بود، می‌رفت و می‌آمد. گفتم:
- قتل آرزو یه جورایی شبیه این قتلاست. به نظر منم شما بی‌گناهید، درست مثل تمام آدمایی که بی‌گناه متهم به قتل اون هفتا دختر شدن.
حالم از آرزو و هرچه به او مربوط بود، به هم می‌خورد. کاش به جای این خزعبلات، می‌توانستم در چشمانش زُل بزنم و بگویم واقعاً مرا به یاد نداری شادی؟ اسمش هیچ ربطی با خودش نداشت؛ حداقل الآن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

پارت سوم امشب

---

باید هرچه زودتر هرچه می‌خواستم را می‌گفتم و زودتر می‌رفتم. احساس می‌کردم دیگر هیچ اکسیژنی برای تنفس ندارم. یکی از عکس‌ها رو مقابلش گذاشتم:
- من‌ پرونده‌ی همه‌شون رو به دقت مطالعه کردم. تو پرونده‌ی نازنین، برادرش متهم شد.
عملاً فریاد زد:
- برادرش؟!
سرم را آرام تکان دادم و همزمان به این فکر می‌کردم که برادر کوچک آرزو واقعاً هیچ‌کاره بود و از سر شناخت بالا، صورت سوخته و داغانِ خواهرخوانده‌اش را، آن‌قدر سریع، شناخته بود؟ زمزمه‌ی آرامش را شنیدم:
- آخه چه طور ممکنه؟ برای چی یه برادر باید همچین کاری کنه؟
نفس عمیقی کشیدم؛ چه‌طور توانسته بودند به شادی تهمت بزنند؟ تهمت به برادر طرف که سخت‌تر...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

خب! صدای خانواده در اومد از بس سرم این تو بود
بقیه‌اش باشه برای فردا
دوستون دارم. نظر فراموش نشه

---

کی قرار بود همه چیز تمام شود؟ من چیز جدیدی نمی‌خواستم، فقط می‌خواستم به روزی برگردم که در خیابان نفرین‌شده‌ی مَنهَتَن احمد را دیدم؛ تنه‌اش را نادیده می‌گرفتم و تا جایی که می‌توانستم می‌دویدم تا از زیر سایه‌ی نحسش بیرون بروم. الآن دلم می‌خواست دست شادی را بگیرم و حسابی از این مهلکه دورش کنم؛ آن‌قدر که باد حتی خبرش را هم به او نرساند. پرده را رها کردم، به سمتش برگشتم و بازهم هرآنچه دیشب تندتند از بَر کرده بودم را پشت سر هم ردیف کردم:
- به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

بچه‌ها مرسی که نگاه‌تون رو بهم می‌دید.
noongaf عزیزم مرسی که منتظر پارت بودی
حانیه جونم Hani_Sk خوش اومدی به متهم
بازم پارت داریم

---

کسی که آن‌قدر به شادی نزدیک بود که به کیفش دسترسی داشت. ذهنم فقط حول و حوش یک نفر می‌گشت؛ برادر کوچکی که با یک نگاه جنازه‌ی سوخته‌ی خواهرخوانده‌ی آشغالش را شناخته بود. فکرم را به زبان آوردم:
- این بیشتر ثابت می‌کنه که قاتل آرزو یه شخص خیلی نزدیکه به شما.
ترس نشسته در نگاهش داغانم می‌کرد؛ ولی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

نمی‌دانم چه‌طور از آن زندان لعنتی بیرون زدم، چه‌طور خودم را به دفتر پدرم رساندم، چه‌طور آسمان ریسمان برایش بافتم و اصلاً چه‌طور حرف‌های احمقانه‌ام را باور کرد که راضی شد نقشه‌ای بچینیم و آرش را به دام بیاندازیم. اولین دیدارم با آن لعنتی قطعاً برای همیشه در یادم می‌ماند. وقتی کنار دریاچه‌ی مصنوعی سمت چیتگر دیدمش، یقین کردم که من و شادی بدبخت‌ترین موجودات کره‌ی زمینیم. اس‌ام‌اسی برایش فرستاده بودم و تنها چیزی که در مورد ماجرای کتایون می‌دانستم را نوشته بودم؛ این‌که او هم مرگش را با چشمان خودش دیده. تیری بود در تاریکی؛ ولی درست خورد به هدف. موهای بلند سیاهش همان بود، چشمان سبزش هم. همه و همه دقیقاً همانی بود که آن روز لعنتی در پارک دیدم و تنه‌ام بهش خورد. همان‌روزی که قاتل فاطمه‌ام اسیر مرگ...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

پارت آخر امشب
نظر هم بدینا، خیلی خوشحالم می‌کنید

---

با انزجاری که در تک‌تک کلماتم وول می‌خورد گفتم:
- چیزی که من می‌خوام جون بی‌ارزشت نیست؛ یعنی فعلاً نیست.
دندان‌قروچه‌ای کردم:
- تو از حقیقت مرگ خواهر بی‌وجودت بهتر از هرکسی خبر داری. اون روز تو اون پارک لعنتی بودی.
به سمتش برگشتم؛ به طرز عجیبی دلم می‌خواست ترس را در آن تیله‌های سبز منحوس ببینم. در چشمانش خیره شدم و با نفرت لب زدم:
- می‌دونم چون اونجا بودم. از تک‌تک کثافت‌کاری‌های خواهر آشغالت هم خبر دارم.
پلکش می‌پرید و لذت عجیبی را در رگ و پِیَم تزریق می‌کرد:
- تو که نمی‌خوای همه بفهمن اون چه قدر کثیف بوده، هان؟
بشکنی زدم:
-...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Fateme.]

پشتش به من بود و دستانش را در جیب شلوار جینش فرو کرده بود. باد آن گیس‌های سیاه و نفرت‌انگیزش را به بازی گرفته بود و حالم را به هم می‌ریخت. بالاخره قفل لبش را باز کرد:
- من ایران دنیا اومدم، امیر آمریکا.
پوزخندی زدم و قدمی سمتش رفتم:
- الآن گفتی صبر کنم که از محل تولدتون حرف بزنی؟
به سمتم برگشت؛ صورتش خیس خیس بود ولی دل من به هیچ عنوان به رحم نیامد. صدای خنده‌هایی که می‌شنیدم اجازه نمی‌داد دلم برایش ذره‌ای بسوزد. فاطمه عاشق گردش بود، به خصوص جایی که آب باشد، حتی شده یک آب‌نمای ساده. صدای آب آرامش می‌کرد. سگرمه‌هایم را بیشتر در هم کشیدم. نگاه دودو زنش را از چشمان غرق نفرتم می‌دزدید:
- وقتی به دنیا اومدم آرزو ۴_۵ ساله بود. همه‌چیز خوب پیش می‌رفت، تا اینکه... .
دوباره به سمت دریاچه برگشت؛...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.