برگزیده رمان مرگ پروانه | آرمیتا شهسواری کاربر انجمن یک رمان

[Armita.sh]

نام رمان :

مرگ پروانه

نام نویسنده:

آرمیتا شهسواری

ژانر رمان:

#تراژدی #روانشناختی #عاشقانه

کد رمان: ۵۲۷۰
ناظر: AliReza
سطح: برگزیده


متشکر از faezeh akbari نازنین و هنرمند برای طراحی جلد:)
خلاصه:
سارا فرخ نوجوانی است که جامعه هنوز نتوانسته او را بپذیرد و همین از او یک نوجوانِ بدبین و منفور می‌سازد. درک نشدن‌ها همه‌چیز را بد و بدتر می‌کنند، به گونه‌ای که او مرتکب قتلی ناخواسته می‌شود. قتلی که زندگیِ او را عوض می‌کند... .

---

*پروانه در اینجا استعاره از احساسات می‌باشد.

...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[*chista*]

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

[COLOR=rgb(184, 49...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

پیش‌گفتار:​

سلام به همه عزیزانی که این پیش‌گفتار رو می‌خونن.
بعد از رمان گرگ بازی (سال ٩٩) این اولین باریه که دست به قلم میشم؛ حقیقت بر اینه که بعد از خوندن نظرات ناراحت نشدم، چون نقد بخشی از نوشتنه؛ چه بسا منتقد، نویسنده و افراد باتجربه‌ای باشن (که در همخوانی نهم افتخار داشتن تجربه‌هاشون رو داشتم) ولیکن کمی ترسیده شدم؛ با این‌حال قلمم دستخوش تغییراتی شده که خودم به شخصه احساس می‌کنم با گرگ‌بازی فرقِ زیادی داره.
نمی‌خوام سرتون رو به‌درد بیارم، ولی لطفاً قبل از خوندنِ رمان نکاتی که پایینه رو مطالعه کنید تا سوءتفاهمی پیش نیاد.
١- تمام رفتارهای شخصیت‌های اصلی، یعنی «سارا» و «ساشا» براساس «اسکیزوفرنی» و «افسردگی اساسی» هستند و طبیعتاً جزو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

مقدمه:

عجیب است! همیشه باور داشتم باید قَدرت را بدانم، اما هرگز ندانستم.
قلبم گمان نمی‌کرد تو روزی جفاکار شوی، با خودش می‌گفت تو همان عاشقی هستی که در قصه‌ها می‌شنیدم؛ اما نبودی... بودی؟​

 

[Armita.sh]

« امروز، من، مادربزرگم را کشتم.»
کلافه نوچی می‌کنم و با خودکارِ آبی، کل جمله را خط می‌کشم. این نمی‌توانست آغازِ خوبی برای شروعِ خاطراتم باشد.
زمین سرد و دیوار بویناک است. هوا خفه است و از سقف، صدای برخوردِ قطرات بارانِ بهاری به گوش می‌رسد.
صدای خرد شدنِ استخوان‌های کمرم را می‌شونم. صدایی مشمئزکننده و سرسام‌آور که با حوصله و به‌آرامی، از گوشت بدنم عبور و به مغز استخوانم نفوذ می‌کند.
در سکوتِ اتاقِ تاریک، کاغذهای سفید دست نخورده، کنج دیوار چهارگوش اتاق، گویی به سنگ‌های سفیدِ زمین دوخته شده‌اند و چون حقیقتی از ریخت افتاده، یادم می‌آورند، برای نوشتنِ هرچه در این یک‌سال گذشته، وقت کم است.
دهانم تلخ است و رشته‌های جسارت و شهامت، درونم را به بازی گرفته‌اند. دستم را به سوی کاغذهای...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

مقنعۀ یشمی‌اش را جلوتر می‌کشد تا مادا تار مویی دیده شود و کلافه‌تر از قبل جواب می‌دهد:
- جنابِ سرگرد چندتا سوال از شما می‌پرسن تا یه سری از ابهامات از بین بره!
کنجکاوی امانم نمی‌دهد؛ اما ترس هم امانم را بریده است! بعد از کمی این پا آن پا کردن، با تردید پا به اتاق می‌گذارم که مردی پشت به پنجره‌ی قدی و باریک می‌کند و می‌گوید:
- سریع‌تر؛ من شیفتم نیم ساعت دیگه تمومه!
وقتی لحن خونسردش را می‌بینم قدمی به جلو برمی‌دارم که افسرِ پشت سرم به آرامی درب را می‌بنند.
اندام لاغرش را برانداز می‌کنم که پشت به من دارد پردۀ قهوه‌ایِ کرکره‌ای را می‌کشد. از نظر قد و هیکل شبیه ساشا بود، اما چشم‌های بی‌روحِ ساشا کجا و چشم‌های این مرد کجا؟ چشم‌های قهوه‌ایش...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

در صورت تمایل نظرسنجی رو هم یه نگاهی بندازید و رای بدید :)

---

ـ اون‌وقت خبر نداری که این از نظر شرعی مشکل داره؟
در جواب سری تکان می‌دهم که شال گوچی سفید رنگم سُر می‌خورد و موهای پسرانه‌ام را نمایان می‌کند.
سرگرد کلافه سر به زیر می‌اندازد و ضمن اینکه نوشته‌ای را در کاغذ زیر دستش حک می‌کند می‌گوید:
ـ پس مقتول در این باره تقصیری داشته؟
خیلی دلم می‌خواهد همانند سوالاتش سنجیده جوابش را بدهم، اما انگار که عقل خودم را از دست داده‌ و دو دستی تحویل خاطرات گذشته سپردم، با لحنی خسته می‌گویم:
ـ تو زندگیِ من همۀ آدما مقصرن؛ مقتول این پرونده هم یکی از مقصرا!
لبِ خشکم را تر و کلمۀ مقتول را تكرار می‌کنم که ناگهان پاهایم یخ می‌زند و احساس می‌کنم خون به...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

دندان‌هایم را محکم روی فشار می‌دهم و پا به پایۀ پلاستیکی و نازکِ صندلی می‌کوبم.
چشم‌های قهوه‌ایم می‌سوزند و این برای اشک‌‌هایی است که نه راه پس دارند و نه راه پیش... .
سرگرد که می‌بیند من قصد حرف زدن ندارم کلافه نفسش را بیرون می‌دهد.
شاید دارد خودش را به آرامش دعوت می‌کند تا حرفی نزند یا از رفتارِ من شکایت نکند، و این برای من عجیب نیست، او هم مانندِ بقیه‌‌ است و هرگز نمی‌فهمد من بعد از سال‌ها هنوز صدای مادرم را می‌شنوم.
صدای تقه‌ی در سرگرد را از صندلی‌ پلاستیکیِ بی‌دسته‌اش جدا می‌کند.
دربِ چوبیِ سفید را با قدرت باز می‌کند که به دیوار گچی سفید از رو رفته کوبیده می‌شود، اما با لحنی کنترل‌شده و متین می‌پرسد:
- چی شده نیمایی؟
صدای پچ‌پچِ همان مردِ نیمایی نام می‌آید و بعد سرگرد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

صدای پچ‌پچِ همان مردِ نیمایی نام می‌آید و بعد سرگرد می‌گوید:
- تو اینجا مراقب باش الان میام.
سرگرد درب سفید را رها می‌کند و اتاق را ترک می‌کند.
با رفتنِ او، از جا بلند می‌شوم، کنجکاو ضمنِ شمردنِ آن پنج کاشیِ سی در سی کنار دربی در کنج اتاقِ باریک می‌ایستم. به دیوارِ سبز تکیه می‌دهم و به پسر مو تراشیده‌ای که جامۀ سربازی به تن دارد؛ خیره می‌شوم.
احتمالاً همان مردِ نیمایی‌ نامی‌ست که مخاطب سرگرد بود.
جوش‌های قرمز و سبیل‌های کوتاهش نشان می‌دهد نهایتاً بیست سالش باشد. کنار میز چوبی منشی ایستاده بود و درحالی که سر به زیر انداخته‌ و به بوت مشکی‌اش خیره است تذکر می‌دهد:
- خانم لطفاً از اتاق بیرون نیاید، برای من مسئولیت داره.
حق هم دارد! با شناختی که در همین چند دقیقه از این سرگرد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Armita.sh]

عه وااا؛ صفحه دومی شدیم:)

---

-‌ متأسفم من الان باید برم جلسه، دلیلش رو می‌تونید از پدرتون بپرسید.
سپس از من فاصله می‌گیرد و با کت کرمی‌اش، پیراهن چهارخانۀ قهوه‌ایش را می‌پوشاند.
با رفتنش به سمت درب رنگ‌و‌رو رفته مردد پشت میز می‌ایستم که ساشا دست به جیبِ شلوار جینِ راسته‌اش وارد می‌شود.
گام‌هایش هنگام ورود استوار است اما با دیدن چشم‌های قرمز و بینی پف کرده‌اش متعجب می‌شوم.
گوشه‌های لب سفید و باریکش بی‌امان می‌لرزند، چشم‌های کشیده‌اش پر می‌شوند
بی‌آنکه نگاهی به من بیندازد به همان مرد کچل، یعنی تقی خیره می‌شود و آرام می‌گوید:
- ممنون آقا تقی؛ اگر می‌شه سریع‌تر به آقای... .
مکث می‌کند تا اسم مورد نظرش را به‌یاد بیاورد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.